1. 1.
    0
    mutlak herkesin beynine mıh gibi çakılmış bi anısı vardır beyler, unutamadığı ara sıra aklına geldiği.

    annemin yaptığı bi hareketi hala unutmam beyler. bi kızla tanışmıştım,1-2 haftadır çıkıyorduk. ilk buluşmamızdı. en nefret ettiğim şey bi erkeğin dışarı parasız çıkmasıdır. 20-30 civarı param vardı. annemden para istedim, çoğu zamanda olduğu gibi yok cevabını aldım. çabuk sinirlenen hızlı parlayan biriyimdir. "yinemi para yok anne" gibisinden isyanlara başladım. bi baktım annem hatır hatır giyindi, kapıyı açtı gidiyor. Nereye anne? diye sordum. sattığı bileziklerinden sonra elinde kalan son bi yüzüğü vardı,"yüzüğümü satmaya gidiyorum" dedi. o an varya o an,beynimden vurulmuşu geçtim gibilmişe döndüm. Sakın dedim anneme, içeri soktum kapattım kapıyı. o gün para tamı tdıbına yetti,2 ay çıkıp ayrıldık zaten kızla. ve her ne olursa olsun annemin o fedakarlığını hiç unutmam beyler, hiç. bazı geceler gelir aklıma boğazım düğümlenir. o yüzük evin bazı borçlarına feda oldu gitti. ama ben hala unutmam o yüzüğü, unutamam lan.
    ···
   tümünü göster