çaresizlikten jigololuk yaptım anlatıyorummmm

dediğim gibi hiç yer sokak hafızam yok. saat gecenin 4ü falan. nasılda tırsıyorum. aradım panpamı. dedim sizin eve nasıl gelebilirim? bu anlattı ama amk o saatte ne minibüs var ne başka bir şey.tek çarem vardı. taksi çevirmek. taksiyi çevirdim. şimdi yolda panpama sms attım. panpa sizin sokaktan önceki 2 sokak ne? cevap verdi. dedim taksiciye şu sokağa. sonra beyler param yok tabi. taksi 47 lira mı neydi hiç unutmam. gittim yolun yarısında cüzdanımdaki nüfus kağıdını, kimlikler,5-10 lira parayı çıkardım. ceketin cebine koydum. adam geldiğimizde durdu.ben cüzdanı çıkardım. sanki para çıkaracakmış gibi yapıp cüzdanı ön tarafa attım.abi ya şunu bi uzatır mısın dedim. adam eğildi.ben açtım kapıyı deli gibi koşuyorum. sokaktan gitsem bu beni bulur dedi. hani bi laf vardır insanın aklı ya sıçarken ya kaçarken çalışır diye. gittim bahçeye atladım. koşmaya başladım.10 dk falan bi duvar dibine sığındım. sonra panpamın evine gittim. hayatımdaki en büyük aksiyonlar biridir bu olay.