anason

son zamanlarda duyduğum en komik şarkı. sözleri de klibi de komik, üstüne üstlük zorlama da. klişe olmasına değinmiyorum bile. hayatlarının baharında bir grup genç bir sofraya oturmuş rakı içip eksilen dostlardan bahsediyorlar. size inandırıcı geliyor mu? ulan daha yaşın kaç, kaç yıllık dostun olabilir ki senin? işin kötüsü klişenin dibine vurup ortaya da yaşlı bir amca almışlar, para verip amcayı da ağlatmışlar. o kamyoncu felsefesinden arak ölüm isteyen güya felsefe dolu ara sözlerle de şarkıyı süslemişler, şahı şahbaz yapmışlar. of of çok fena. beğenen var, onlara saygı duyuyorum o yüzden daha fazla da üstlerine gitmiyorum.

ya da dur lan son kez;

-anason kokarken sofralar
-abi anason kokusu ilk başta benim midemi bulandırır ama içtikçe açılırım.
-yaşlandırıyor seni aynalar
-allah'ım benim mi bu çizgiki yüz diyorsun?
-her geçen yıl birer birer
-hıımm
-masadan eksiliyor dostlar.
-yaş kaç hacı?
-27
-oğlum tıp çok ilerledi, o kadar kolay ölmüyoruz artık.
-ah be desene şunu baştan.