hiç babanız gözünüzün önünde dövüldümü

evet benim dövüldü.
7 yaşındaydım. hayat benim için yaşanılacak bir yerdi. babamın yanında çok mutluydum. onu çok seviyordum
taki babam kaportacılarla kavga edene kadar. ufak bir tartışma olmuştu. tedirgin gözlerle izliyodum. birden 4 tane yarma gibi adam babama saldırdı. ağlıyordum. ben ağladıkça onlar vuruyordu. çıldıracak gibiydim. savunmasız bir çocuğun koruyucu meleğini dövüyorlardı.
-
o gün öyle ağır bir dayak yemişti ki engelli statüsüne düşmüştü. artık çalışamıyordu. annem nereden geldiğini bilmediğim paralarla beni okuttu. nihayetinde doktor oldum. babamı iyileştiremesem de iyi para kazandım. hayat yine güzelleşti. annemde birden kayboldu.