din ile ilgili düşüncem

halbuki atayıslar kendileri doğruysa karanlığa gidecekler... biz doğruysak sonsuza kadar acı çekecekler... kısacası umutları yok kendilerinden başka güvenecek kimseleride... (çok kafası atan atayıs angostik oluyor deist oluyor ama en az din içinde idda ettikleri kadar handikapları var onlara bile tam oalrak inanmaya zütleri yetmiyor..)

kendimden başka güveneceğim kimse yok panpa ama sapasağlam dimdik duruyorum. zor durumda kaldığımda olmayan bir şeye yalvarmaktansa (örn: allahım lütfen şu idda kuponu tutsun) (çok gibik bir örnek oldu) ayaklarımın üstünde durabiliyorum. ateist olmak güç ister. bu arada tekrar okudum da örnek harbiden çooooooooook gibik.