dün akşam çocuklar atarlndı gıkım çıkmadı

aklımdan geçen 2 şey vardı, burda bi çoğumuzunda her mevzuda aklına gelen 2 şeydir bu.

aslında 2 den fazlaymış şimdi düşününce öyle çıktı sonuç, neyse

• bu adamlar hap, esrar yahut başka yabancı bi madde hiç olmadı alkol almasa. bu semtin çocuğuna ki adamlar yabancı suratlarından belli çardakta koskoca adamlar varken atar yapamaz, diklenemez, büyük harflerle konuşamaz.
• bu adamların ceplerinde emanet yoksa eğer, hap map bile atsa zütlerine güvenipte tanımadığı adamlara bulaşamaz. güvendikleri bişey illa ki vardır kiii o da bizde yok. temiz çocuklarız bin şükür
• bu adam emaneti burda benim bir arkadaşıma saplasa, kafası atıpta. kim vericek o çocuğun hesabını? sorarım abicim size. o çocuğun ailesine biz ne dicez?
- ee, afedersiniz teyzecim. biz bu akşam x'le çardakta oturuyoduk sora çocuklar geldi yan baktık sora x'i bıçakladılar, çocuk komada.. mı dicez?
ben diyemem moruk. siz gidin diyin ben yapamam. o vebali alamam

- biz bunları bi şekilde dövdük diyelim. bu olay kapanır mıydı burda? adamlar kürt diyorum. elin dağlısı. inşaatcısı. gecekonduda 3 kuruşa talim edip hayatın anasını avradını elinden geçirmiş çocuğu. bırakır mıydı o olayı orda? içimizden birine kalıcı hasar vermeden( en azından başka bi zaman ), içi rahat edipte başını yastığa koyabilir miydi?

- ailem.. annem. abim. bana bişey olsa onlar nolcaktı. evlat acısından büyük başka acı var mı?

böyle uzar gider aslına bakarsanız.

ama çocuk bi cevap bekliyodu ve bişeyler demem gerekti artık.
girdim bende söze.