dün akşam çocuklar atarlndı gıkım çıkmadı

neyse çocuklar özrünü diledi bizde yediğimiz laflarla ama sapasağlam kaldık ve gittik cafeye çayımızı içtik ordan çıktı çiğköfteciye girdik yemeğimizi ayranımızı içtik sonra da sigaramızı tüttürdük. çocuklar haplıydı. çocuklar emanetliydi. çocuklarla kavga edebilirdik. çocuklar emanetin birimize sokabilirdi. birimiz yerde kanlar içinde yatarken diğerleri ne yapcağını şaşırabilirdi. annesine, çocuğun en yakın arkadaşı haber vericeğinden o çocuğun zütünden terler akabilirdi. yerde kanlar içinde yatan çocuk belki çok kritik bi yerden hasar almış olabilirdi. belki felç bile kalabilirdi. belki aylarca hastanede yatabilir okuldan geri kalır, çevresinden uzak kalır, pgibolojik bunalıma sürüklenir yarın öbür gün hap atıp kendini intihar edebilirdi ( ne diyon amk nası uydurdun.. demeyin ) olabilirdi hepsi.

ama bizim yaptığım şeyler bu partın başında yaptıklarımızdı yalnızca.

mutluyum be :)