suzan gerçekte kim açıklıyorum

Suzan
Bahtın cefa imiş iffetli yüzün,
Yanar Hak aşkıyla kıvranır Suzan.
Resimler silindi hatıran hüzün,
Selamda huzursuz davranır Suzan.

Söyle kurban öyle neden durgunsun,
Kendinden geçmişsin sanki yorgunsun,
Biz kardeşiz artık kime vurgunsun,
Yüreğim tarumar söylenir Suzan.

Yılları unuttum gönülden ırak,
Dedim ya kardeşiz gururu bırak,
Ölürsem cinlere çaldır çıngırak,
Gördüm ki bebekle eğlenir Suzan.

Biz aynı kilimden farklı nakıştık,
Kelamlar eyledik dostça bakıştık,
Kaderde böyleymiş böyle yakıştık,
Gönlümde hüzzamca neylenir Suzan.

Savruldu hicranım kül oldu ciğer,
Aşkım sana değil Leyla’ymış meğer
Çevirme selamı verirsem eğer,
Selamı verince yaylanır Suzan.

Sinem kebap oldu ateşmiş Suzan,
Yanar kıvrım kıvrım tutuşmuş Suzan,
Çorbası dualı yetişmiş Suzan,
Ömer’de içince huylanır Suzan.