dişiler baksanıza bi

ciddi ciddi bi şey sorucam:
şu sözlükte de görüyorsunuzdur ki, aşk denen şeyi en sağlam yaşayan, acısını da iliklerine kadar hissedenler, %99 erkekler, yani biziz.
konuşma faslına gelince mangalda kül bırakmayan kadınların, hiç efkârlandığını, sevdiği bi bin için ölüp bittiğini, giblenmemenin verdiği acıyı anlatan yazılarını okumuyoruz.
işin özü: neden yalan söylüyosunuz amk ya? niye aşk konusu açılınca, devasa sevgi cümleleri kuruyosunuz da, biz sizin efkârlandığınızı hiç görmüyoruz?

kandırmayın kendinizi amlılar; siz sevmeyi bilmezsiniz. sevmek erkek işidir...

not: özet geçmiyorum. istemeyen okumasın amk.