ayten

ümit yaşar oğuzcan şiiridir ayrıca

ben bir aytendir tutturmusum oh ne iyi
aytenle ickiler icip sarhos oluyorum ne guzel
hosuma gitmiyorsa rengi denizlerin
biraz ayten islatiyorum guzellesiyor
ne yana baksam gordugum o
gozumu yumsam aklimdan ayten geciyor
saatim her zaman ya aytene bes var
yada ayteni bes geciyor
bana sorarsaniz mevsimlerden aytendeyiz
gunlerden ayten ertesidir
odur gun gun beni yasatan
onun kokusu sarmistir sokaklari aksam kizilliginda onun dudaklari
baska kadini ovmeyin yanimda gucenirim
ayteni ovecekseniz ne ala oyurabilirsiniz
bir kadahte sizinle iceriz aytenli
iki laf ederiz onu sizde seversiniz benim gibi
ama yagma yok aytenimi size birakmam
cebimde bir liram var onu alin gerekirse
alin tek tak elbisemi size vereyim
ben ayteni dusunurum usumem
uc kere adini tekrarlarim karnim doyar
parasizlikta bir sey mi
olum bile kotu degil aytensizlik kadar
iki kere iki dort
elde var ayten
oyleyse dunyada askin adi ayten olsun