unutulmaz hoca dayaklari bu baslikta beyler

ilkokul 1.sınıf,

heceleme öğreniyoruz. yanımda derya diye bi amlı. öğretmen de "postacı" kelimesini heceletiyor. ben de deryaya anlamadım söylesene diyorum. pos-ta-cı diyor.
öğretmen beni gördü sen niye konuşuyosun gel bakim tahtaya. yeşil, tebeşirle yazıla siline beyaza çalmış yeşil tahtanın önüne geldim. hecele dedi. sktiğimin postacısı çıkmadı ağzımadan.
lan bu benim kafadaki tüm saçı eline geçirdi aldı tahtaya suratımı yapıştırdı. tebeşirin tozuyla burnumdan akan kan, sonra gözümden zar zor dökülen bi damla yaş dudağımı geçip çeneme doğru süzüldü.
anasını sktiğimin karısı sonra da hiçbişey olmamış gibi çık git yüzünü yıka demez mi. lan bak kötü oldum yine. postacılar gelsin neyse..

eve gittim babama anlattım. babam da eline sağlık sen niye derste konuşuyosun dedi. allahtan kalkıp bi portada da o geçirmedi.
vay amk arkadaş biz böyle büyüdük lan. şimdiki bebelere el sürsünler bakim aşiret toplanır gider skerler öğretmeni.