14 yaşında kerhane macerası

sonuna kadar okuyun amina koyim

yıl 1989 14 yaşındayım.. o zamanlar şimdiki gibi boşalmalık capsler, türlü türlü ferre videolar filan yok.. ayna gazetesinin ilk sayfasında gögüs dekolteli bi kadın resmi basarlarsa ne ala otuzbiri patlatıp şükür rabbimize diyoruz. arada cep ya da kerem sinemasına gidip "parça" izliyoruz. sinemadan her çıkışta allaaam gerçek bir gibişi ne zaman yapacam diye bunalımlara giriyorum. ama heyhaat devir kötü.. sevgilinin elini tutmak bile büyük başarı. gibiş için tek şansın tek yolun var: bentderesindeki meşhuuur ankara kerhanesi

dedim ya yaş 14 kerhaneye yasal yollardan girmenin imkaaanı mümkünatı yok. bi başka sorun ise çankaya çocu olmamız. bentderesinde hep tipimiz hem şeklimiz hem de kıyafetimiz ayna gibi parlıyor. semtin bebeleri bi kilometreden anlıyor cincon olduğumuzu dakkasında çöküyorlar ensemize değil kerhaneye girmek kerhanenin semtinde bile gezmek yeterince korkutucu bizim için

neyse... gib bu korku morku dinlemiyor.. o zaman ki kankam fatih'e (kulaekların çınlasın lan bin) mevzuuyu açtım.. kanka dedim ben bu kerhane işine taktım bölgeye gidip bi keşif yapalım belki polisin durmadığı bi arka kapısı vardır ne bileyim belki bi numarası katakullisi vardır işin gidelim uyanalım.. yigit çocuktu fatih benim gibi hormonları da tavan yapmış durumda gidelim kanka dedi en azından mevzuuya uyanmış oluruz

kafamıza göre bizi cello göstereceğine inandığımız kıyafetleri çektik. ben ayrancı pazarından aldığım çakımı arka cebe zula ettik vira bismillah çekip bindik ulus otobüsüne. kerhanenin yerini de tam olarak bilmiyoruz ama ben abimin arkadaşlarından duyduğum kadarıyla kafamda bi yol çizdim.. indik otobüsten bentderesine doğru yol aldık. dolmuş duraklarının arkasındaki ara sokağa daldık.. allaam kasetçiler, seyyar köfteciler, asker malzemesi satanlar bi ton hırlı hırsız tip.. züt yusuf yusuf ederek ve bunu kendimizce gizleyerek emin adımlarla yürümeye başladık. sokağın sonundaki küçük kalabalığı görünce kalp atışlarım hızlandı. kanka dedim burası lan herhalde

kerhanenin kapısını görünce kabe-i muazzamaya kavuşmuş hacı adayları gibi sevindik. utanmasak kenarda biyerde şükür namazı kılacaz od derece yani.. ama kerhane kapısı alamut kalesi gibi kapıda general emeklisi gibi caka satan iki bekçi var ki onları atlatmak imkansız gelenin gidenin kimliğine bakıyor, yalandan bi üst araması yapıp içeri alıyorlar. fatih'e baktım umutsuz ve tırsmış gözlerle etrafı kesiyor. napalım lan dedim gidelim olum dedi şunun şurasında 4 sene kalmış bekleriz dıbına koyim

o kadar basit değil lan dedim içimden içerde am var hissediyorum gevrek gevrek sırıtarak içerden çıkan adamları görüyorum öyle hırslanıyorum ki içerde sanki anamı gibiyo ipneler. bi yolu vardır lan dedim buranın bi başka girişi daa vardır.. tekrar sokağın üst kısımlarına doğru yürümeye başladık. ben inceden kerhanenin duvarlarını kesiyorum. yok yok yok ne bi başka giriş ne bi başka delik var dıbına koyim

bu arada tarih 15 ocak.. ankarada deli bi sis var. bilen bilir o yılarda hava kirliliği derdi vardı ankarada. sis iyice bastı ben bi tur daa atalım belki şu gözgözü görmez sisten yararlanırız diye fatihi ikna ettim. son bi tur lan dedim bi daa bakalım. giremesek de yüzler sürelim o kutsal kapının eşiğine...

geri döndük turluyoruz sokağı.. şşş geşşşleeeer diye seslendi biri. önce giblemedim ama baktım ki eleman bize sesleniyo.. tipsiiiz pislik model bıyıklı bi abi. önünde küçük camlı bi tezgah var. tezgaan içinde küçük küçük şişeler. esansçıymış amın oğlu.. buyur dayı dedim ama zütümün yusufu ankara kalesinden duyuluyor. ne gezip duruyonuz laaağğn şebekemisüğüüüz? hırhızmısıııız diye höykürdü dayı. bu esnada baktım iki üç eleman innnceden sarıyo çevremizi.. fatihe baktım saaapsarı kesilmiş, kendi halimi tarif edemiyorum fatih'e sormak lazım

dayı dedim sesim titreyerek biz geziyoduk öyle valla dedim başka bişeyimiz yok.. avrat gibi konuşmamız dayıyı uyandırdı. gözündeki parıltıyı gördüm mna koyim.. taaaam gibilecek cinconlar geldi dedi herif anladım ama artık tezgaha düştük kaçış yok. ne geziiiüüüüsünüz diye iyice yayarak sordu ipne.. ben yine tırsa tırsa dayı dedim aslında biz kerhaneye gitmek istiyoruz ona uyanmaya çalışıyoruz... çevremizdeki cellolarla birlikte alayı bastı kahkahayı.. "neeedeeeeceeeeeüüüz keranede lan ampirikler dedi dayı ananız mı çalışıyo.. bekleyin şorda azcık saat 10 da çıkar işten"

lan ağlayacak gibi oldum.. o zamana kadar anama küfür edene sustalı bıçak gibi zıplamışım. ama ortam o ortam değil burası bentderesi bizim gibi ayrancı bininin anasını da giberler kendisini de.. ama nasıl baktıysam dayıya..bi anda ciddileşti. "dakılıyok lan saaa yeeenim dedi kızma hemen" dayı adammış mna koyim.. bu arada fatih bitkisel hayata girdi girecek pozisyonda.. nefes bile almıyo ipne. demek dedi dayı keranaya gideceeeeniz. yaşınız kaç?.. 17 dedim göğsümü gere gere ama kimlikte 14 yazıyo.. la yörü dedi dayı daa dün anayın memesini bırakmışın böğün gibişemi geldin ulan yine koptu bi kahkaha

ilk analı espiride gideri yapmışım ya bi an da coşum geldi. sert sert dayı dedim bi yardımın olacaksa tamam ama yoksa böyle analı memeli konuşma sıkıntı olacak... lan bu sefer dayı dahil herkesin gözünden yaş geldi. cellolar helva gibi yumuşadı. dışardan bakan zeki-metin ikilisi şov yapıyo sanacak. dayı dedi ki nerelisin yeeeeenim sen.. yine göğsümü kabartarak, ayrancı çocuuyum ama aslen sivaslıyız dedim. la yine kırıldı millet gülmekten vay bacını skiiim noluyo lan

bizde sivaslıyık dedi dayı.. sana keranenin kapısını açacak anahtar da sivaslı.. mehehehehe ifadesi yayıldı yüzüme.. kerhanenin anahtarı mı bekçi mi sivaslı dedim. yok dedi dayı malborocu haydar dayın sivaslı.. ona gideceeen.. baktım bizim bitkisel hayattaki fatih dünyaya dönmüş gevrek gevrek sırıtıyo bin. dedim dayı itin olurum senin allah razı olsun nerde bu haydar emmi hemen gidek. dayı sinsi sinsi sırıtıp " orası kolay" dedi. ne kadder paranız var bahıyım?

am hayali tehlikelidir gençler paranızı pulunuzu geleceğinizi planlarınızı filan bi anda unutturabilir uyandıriim naçizane.. 10 bin liram var dayı dedim (aslında 35 bin var zulada) hmmm dedi dayı pek bişi etmez ama girer bi baharsıız. neyse dedi o zaman siz hele 5'erden bi 10 verin bahıyım.. tık demeden verdik 5'erden 10'u dayıya.. dayı sırıtarak paraları aldı. elini camdan tezgahının içine soktu kocaman cam bi şırınga çıkardı. gözümün içine pis pis bakarak yahlaşın yahlaşın dedi. dedim şimdi yarra yedik basacaklar haroini kokoini bitirecekler bizi burda tüh dıbına koyim parayı da verdik