9 senelik ibretlik hikayelerim capslerle

neyse beyler.

abim kasabanın yolunu tuttu banada yurdun kapıları göründü.

çok üzüldüm sokaklardan yalnız başıma yürüye yürüye iç çekerek.

yurda geldim, yatcam kalkcam sabah okula gidecektim.

burcu'yu da biran önce görmek istiyordum... o gün geçmek bilmedim, koğuşta iki tane kürt arkadaşlar vardı konuşurlardı ama ne dediklerini anlamazdım.

neyse giblemedim onları...

annemin güzelce özenerek temizlediği pijamalarımı giydim uyumaya calıştım.

öyle gariptir ki o an.

uyuyamazsın.

sancı girer karnına.

eskileri düşünürsün.

garip bir duygu.

arkadaşlarımı özlemiştim lan. çoook...