artık incide o eski gunleri göremiycez di mi lan

son nesilim tabirinizle bebişinci.. belki yaşım burdakilerin hepsinden büyük. büyük bi fırtınadan arta kalanım. herşeyimi kaybedip uzak bi kasabada dağ başında yaşıyorum. günlerim hep sancılıydı.her allahın günü içim yanarken tek bana moral veren sizin yazdıklarınızı okumak, sizin eğlenmelerinize tebessüm etmekti. bazen o kadar delirirdiniz ki yazar olmadığım halde bende sabahlara kadar takip ederdim sizi. lunaparktan içeriye bakan meczup gibi.. sevinmeleriniz ağlatırdı beni. gülebildiğinizi görmek, delice şımarıklıklar beni hayata bağlardı. hayıflanmanı çok iyi anlıyorum o yüzden. hayat böyledir ama. hani attila ilhan'ın dediği gibi şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız... hayat işte... her güzel şey bitiyor.