toplanin beyler gercek korkunc hikaye anlatiyorum

her ne kadar tanidik da gelse, bu sesin kime ait oldugunu hala cikarabilmis degildim. -dus onume... \ sanki

silahin namlusunun soguk ucunu hemen sirtimda hissediyormuscasina, kuzu kuzu ben onde o arkada, hastane ek

binasinin kuytu mu kuytu arka bahcesine dogru ilerliyorduk. yuksek hastane duvarinin etrafina tunemis bir yigin

kedi, parlak gozlerini uzerimize dikmis, dikkatle bizi izliyorlar ve benim goremedigim mustakbel katilimi

seyrediyorlardi. bir iki dakika boyunce yurudukten sonra, arka bahcenin en kuytu, en karanlik kosesine geldik.

oyle ki, upuzun duvarlarin tam da bitistigi yerde, yani hastanenin dort kosesinden birinde, ne hastanenin icinde,

ne de sokakta herhangi bir lambanin aydinlatamadigi bu kuytu kosenin etrafinda da sanki yillarca bicilmemis gibi

duran, neredeyse yarim insan boyuna erismis otlar, cimenler vardi.. uzaktaki bir insanin bizi farketmesi

imkansizdi. birilerinin bizi gorebilmek icin burnumuzun dibine gelmesi gerekiyordu. -dur! \ bu komut ayni

kisiden gelmisti. ayakta, sirik yutmus gibi dikeliyordum. sarjor sesine benzer ses yeniden duyuldu. bacaklarim

gayr-i ihtiyari titriyordu, titremesine engel olamiyordum. konusacak olsam sesim de titrerdi herhalde. -diz cok!

\\ kalp atislarim iki kat hizlanmisti resmen. soluk alamiyor gibiydim. usulca diz cokmeye basladim, vucudum

agir geliyordu, tasiyamiyor gibiydim. her an beynimde bir kursun patlayacak hissi insani bin kere olmekten beter

hale sokuyordu. -sahadet getir ulan!!! \ bana komutlar yagdiran ses hafiften yumusamis, ofkeyle karigib

aglamakli bir hale gelmisti. hala ona arkam donuktu. ne yani, dedim. son bir istegim olup olmadigini sormayacak

mi?? son bir sigara yakamayacak miyim yani? dedim kendi icimde sinirden gulerek. bu isin raconunu en buyuk

dusmanlar bile birbirini dograyacaklari esnada bozmamis iken, bu herif kim oluyordu, kimin nesi oluyordu ve

neden bana bunu yapiyordu? bir an gozlerimi yerden yukari dogru kaldirdim. duvardaki kediler, karanliktan

dolayi renkleri belli olmuyordu. yalnizca gozleri, son derece parlak ve netti. her biri teker teker, daha dogrusu

cifter cifter uzerime dikilmisti. hayvanlar, cekirdek citlatip film izler gibi bu ani izliyorlardi. fakat o da ne???

birdenbire kedilerin birkac tanesinin gozleri sonmeye basladi.

---

yazar: ingilizce am gunu yag