hayat hikayemi anlatıyorum pş216

saatler su gibi aktı rıfatın duruşmadan tahliye kararı çıktı. gerçekten çok mutluydum bir yandanda onun yanına gitmeye sarılıp kardeşim iyi misin demeye yüzüm yoktu gerçekten ne yapıcağımıda bilemedim. gerçekten konuşup en azından bu geceyi onunla beraber geçirmeyi çok istedim fakat yapamadım.

şimdide diyiceksiniz nerden anladın madem sormadın kararın ne olduğunu, rıfatın bir gülüşü vardı onu sadece ben ayırt ederim beyler eğer o gülüşü yakaladıysam yüzünde kesin birşeyler yolunda gidiyordur.

sonra tekrar rıfat geldiği gibi ıslahevine geri döndü çıkış yapmak için...

bu okuduğunuz her saniyesinde her karesinde takip ettim ıslahevinin karşısına kadar geldim.