metrobüste yaşadığım 6 duraklık aşk hikayem

mecidiyeköyde atladım metrobüse yanımda bi arkadaşım var. o fırsattan istifade orta kısımlara doğru ilerlemişti. bense kapı ağzında kalmış, her kapı açılış sinyalinde akrobatik hareketler yapıyordum. benle aynı durakta otobüse binmiş 2 kızı farketmem ancak mecidiyeköyden 4 durak sonra olan halıcıoğlu durağında gerçekleşti. kalabalık ancak duruldu tabi. bu durumu değerlendirip gördüğüm boş direğe tutundum. kızlardan biri oturmuş diğer kızıl saçlı olansa tam 20 cm önümdeydi. aslında ilerleyebilecek alanıda vardı ama adeta durumdan hoşnutmuş havası vardı. gram cinsellik besliyorsam namerdim ama omuzlarım birden kızı sahiplenircesine bir duruşa geçti. kendimi bu kıza gerçekten sahip hissediyordum ve kız sürekli geriye meyilli yan bakışlar atarak adeta durumu korumak istiyormuşcasına periyodik hareketler yapıyordu. hiçbir fren hareketinde ortam oldukça müsait olmasına rağmen yanlış bir hareket yapmadım. mutluyduk ikimizde aslında taa ki ineceğim durak merter'e varıncaya dek...

ehh işte dostlar yapılabilecek pek fazla birşey de yok aslında. ineceği durağa kadar takip edip "siz de mi burada yaşıyorsunuz?" gibi gibimsonik bi soru sorarak bi denemede bulunma ihtimalimde söz konusu değil. nitekim arkadaşla acelemiz var. adeta himayem altında, ikimizde ideal vücut standartlarına sahip gibiyiz ama bu da başlamadan biten bi aşk hikayesi. gece düşünecek o kadar ilişki, kız varken nedense aklıma bu takılıyor amk.

yokluk adama neler yazdırıyor türünden bi durumda değil. liste epey kabarık ama imkansızlık cezbediyor beni sanırım...