çok efkarlıyım kimse gelmesin

denemelerde üst sıralara cıkmaya başladıgımda, her acıklanan sınavdan sonra hocalara koşturup beni üst sınıfa alın derdim. şerefsizler yok istikrar cart curt diye geçiştirirlerdi tabi. yinede çalısmaya devam ettim. bi gün hocadan etüt aldım. soru çözüyoruz. kapı çaldı. bakmadım bile kim diye. hocam girebilir miyim 2 dakka bişey sormam gerek dedi ince bi ses. daha önce hiç sesini duymadıgım için anlayamadım. forsumu bozmadan oturuyorum. hoca tabi gel dedi. derece sınıfı zaten tabi gelcek amk. ulan yere indirdim kafamı. bi baktım onun ayakkabıları. kızı en küçük ayrıntısına kadar ezberlediğim için hemen tanıdım. bi irkildim, kasıldım. hocada korktu amk noluyo diye. kramp girdi diyiverdim bende. kıza bakamıyorum utancımdan. çözdükleri soruya baktım anlar gibi. elleri dikkatimi çekmişti. öylece baka kaldım. ben hayatımda öle güzel bi el görmemiştim görmedim hala. kullandıgı kalem benmkiyle aynı model aynı renkti. o da kırmıştı bi yerini benim gibi. lan dedim benim kalem bu. elimi cebime attım benim kalem cebimde. hani bi an şaşırdım işte