1. 1.
    0
    beyler böyle birden bi amaçsız hissettim . size derdimi açacağım.
    ben üniversite öğrencisi evinden okuluna okulundan evine gidip gelen bir insanım . devlet üniversitesinde kursa bile bursla gitmiş ailesine bir zararı olmayanından hemde. ama babama bir türlü yaranamıyoruz lan. üç kardeşiz . üçümüzde üniversite de okuyoruz hatta birimiz mezun . olum bir insan azıcık mı demez vay benim çocuklarım neler yapıyor . ablam bölümüne üçüncülükle girdi yaranamadı lan . harçlığımdan 200 lira biriktirdim zütürdüm eline verdim belki derdi paradır diye çemkirdi birde. akşam gelişimize gidişimize laf arkadaşta kalıcam desen laf. birde yetmezmiş gibi annemde bir ağzını açıp bir şey demiyor . ebeveyin değil canavarlar amk. içip içip geldi demin yine. evde hır gür. huzur yok . eve çıkmak istiyorum okurken çalışıyım diyorum lafını bile ettirmiyolar. gittim bi kafede iç buldum . tutturdular gelicez tanışıcaz diye . lan çocuk mu var karşınızda dedim . bu seferde hepten yollamadılar. en büyük ablam 26 yaşında kıza istemediği bölümü zorla okuttular şimdide zorla öğretmen yapacaklar . elimizden bi şey gelmiyor resmen. hayatımın malca akıp gitmesini izliyorum bende. bazende diyorum nankör olmamak lazım giyeceğimizi yiyeceğimizi veriyolar çok şükür. ama sahibimizmiş gibi davranmalarına katlanamıyorum .
    ···
   tümünü göster