çocukluğum gençliğim küme düşüyor

bir arkadasimdan alintidir.

Herkesin hikayesi vardır ama herkesin hikayesi de kendinedir ama bizim durumumuz farklıydı biraz.
Ankara'da Ankaragücünün tutmanın zor olduğu dönemler vardı hani, polislerin itip kaktığı, insnaların korktuğu, azınlık olduğumuz dönemler. işte o döneme rastlar bizim Ankaragücüyle bütünleşmemiz, içerde ki Atletico maçı, Gençlik parkında dönerlerin parladığı Göztepe maçı, yaşımız küçük diye gidemediğimiz izmir deplasmanları, Olaylı Beşiktaş maçında ki hikayelerimiz, abilerimizle yaptığımız mevzular, bizim başka takım tutan arkadaşlarımız olmamıştı, Sabah öğle akşam Ankaragücü, sabahlamalar aileye verilen sıkıntılar.
ulan bi kere de başarı görseydik ya;
işte ne zaman bu cümleler düşünüldü biz o gün koptuk sevdamızdan, bizlerin tertemiz duygular beslediği Ankaragücü fiyatı neyse 3 e 5 e satıldı, karaktersiz adamlar geldi, tribunler ona keza, ayrı kaldık ama Bu maç çok farklı belki de dönüm noktamız bizim,Biz Ankaragüçlüyüz! diyen herkesin gelmesi, gerekirse yanması gereken maç, parklarda içilen sigaraların, deplasman otobüslerinde söylediğimiz bestelerin en anlamlısı bu maç için söylenecek belki de..

Karabüke gelmeyen...