1. 1.
    0
    üniversiteden bi kızla bi süredir bakışıyoduk (ya da sadece ben bakıyodum) sonra bi arkadaş sevgilisi olup olmadığını flan öğrendi benim için. sevgilisi yokmuş sevindim tabi. neyse sonra bu kızla bi şekilde tanışmanın yollarını düşündüm ama işim çok zordu kız okula bile uğramıyodu doğru düzgün. okulda onu haftada bi gün ya da iki gün görüyodum.

    bu arada facebook flan kullanmıyorum kullansam kızla tanışmak kolay olabilirdi aslında ama kullanmıyrum iste.

    en son dayanamadım arkadaslarımında verdiği gazla gittim konuşmaya.bi 15-20 merte mesafedeki bankta otryodu bi kız arkadşıyla. çok heycanlıydım konuşmaya başladım zaten bi 10 saniye sürdü konuşma şu şekilde;

    ben:merhaba... acaba uygun bi zamanınızda bi yerlerde oturup konuşabilir miyiz? istersen şimdi istersen daha sonra.

    kız:çoğul kullanıyosun bizden mi bahsediyosun benden mi?

    ben:senden

    sonra işte kız hafif bi tebessümle kafasını sağa sola çevirerek malesef dedi. sonra benim suratım düştü tabi. uzaklaştım yanlarından arkadaşların yanına gittim.

    sigaramı yaktım tabi arkadslar noldu diye sordular, surat ifademden anlasalarda. olmadı dedim. sonra teselli etmeye çalıştılar tabi.

    bu olay iki gün önce oldu. tabi iki gündür içim içimi yiyo.bi umut var içimde. acaba diyorum kolay gözükmemek için ya da naza çekmek için mi öyle söyledi..var mı hala olma ihtimali

    sizin yorumlarınıza ihtiyacım var panpalar. özellikle aynı durumu yaşamış panpalar varsa. malum eşşekten düşenin halinden eşşekten düşen anlar.
    ···
   tümünü göster