babaya küs olunur mu amk

canimiz, bir tanedir. evin diregi, ocagimizin atesi.

evi gecindiren, her allah'in sabahinin köründe yaya gider 3 km ötedeki fabrikadaki isine. iscidir kendisi. cogu zaman yorgundur, bitkindir, aksamlari suskundur. ama hep sevgi doludur, cocuklari ve karisi onun yasama tutunma kaynagidir. bazen neselenir, cicek gibi acar, yüzü ay gibi parlar, odayi da cevresindekileri de günes gibi aydinlatir ve isitir.

kizar bazen, bazen haksizdir. kizar insan ona. bozusursunuz, begenmezsiniz fikirlerini. siz ondan daha iyisinizdir.

bazen cok agir kavga edebilirsiniz. "bir daha hicbirsey eskisi gibi olmayacak" dersiniz, "bu evden de sizden de gibtir olup gidecem" diye büyük konusursunuz. ama bir kac gün sonrasi gelir ki öfkenizin harareti inmis ve kendini bir tak zanneden siz kendi kendinize cocuk gibi aglamakli ve mahcup olursunuz, "keske o laflari söylemeseydim" diye icten ice kendinizi yersiniz. bir gibe yaramayan üc kurusluk gururunuz bir babaya edilecek bir özürü bile cok görmenize sebep olur.

halbuki o babadir. o da insandir. o da bazen haksiz olur. o da yanlis yapabilir. ama o babadir. siz dogdugunuzdan itibaren hayatta kendi cikarlarini unutmus, herseyini size ve sizin güzel bir hayat kazanmaniz adina feda etmis bir insandir. sizin varolmanizla beraber kendini son plana atan insandir, o iste babadir. ne olursa olsun elleri öpülesidir. her daim sefkatle saygiyla ve sevgiyle hürmet edilmesi gerekendir. zor gün gelir dost bildikleriniz ortadan kaybolur, ama sizi düstügünüz durumdan kaldiracak yegane güclü adam babaniz olacaktir. caninizin yarisidir o, babadir.

üc kurusluk gurur ugruna, anlamsiz bir küskünlük ugruna o koca cinardan kopmayin beyler. gidin ellerini öpün, yanaklarini öpün. slmslkl sarilin, kokusunu icinize cekin. bir daha sarilin. koklasin. hayat küskünlükler icin cok kisa.. hele ki söz konusu babaysa.. caninizin yarisiysa...