psikolojimi siken hikayemi anlatıyorum beyler

bana babamın söylediğini anlattı. genç biriymiş huur beylikdüzündede bir ev var bizim kira aldığımız.onu oraya oturtucakmış.biz kendi evimizde iki evede bakacakmış bizim peder. hangi yüzyılda yaşıyoruz biz anasını gibiyim fikre bak. derken okul kayıtlarım oldu falan.o sene o pgibolojiyle okulda kaldım beyler.ne adam gibi okula gidiyodum gittiğimde de bi serseri gibi hiçbişeyi takmayan giblemeyen bir adam gibi davranıyodum. evdekiler bilmiyodu tabi okuldan sürekli kaçtığımı serserilik yaptığımı. babama karşıda eskiden bir saygım vardı bir şey aldırırken bile düşünürdüm parası var mı yok mu durumu nedir diye.onu bile takmıyodum artık ne istersem aldırıyodum.o da suçluluk pgibolojisi mi ya da yaranmak için mi bilmiyorum alıyodu herşeyi.biz bu olaya karşı çıkınca peder artık o huuryu bıraktığını görüşmediğini falan söylemişti. annem inanmak istediğinden bende çocukluktan heralde inandık bine.ama belliydi hiçbişey eskisi gibi olmayacaktı. çorludan bi arkadaş bize misafirliğe gelmişti o yaz. arkadaş şakirtlerin yurdunda kalıyodu baktı bizim evde huzur yok hacı sende gel yurtta kal dedi. benimde zaten evde adam akıllı huzur yok acaba gitsem mi diye yazın sonlarına doğru ciddi ciddi düşünmeye başladım velhasıl olayıda evdekilere anlattım.