psikolojimi siken hikayemi anlatıyorum beyler

karıyı öttürdük akrabayla. nerde oturduğunu ne iş yaptığını yaşını her taku öğrendik.. bizim peder tekstilci.bu karıda tekstil firmalarının muhasebesini tutuyorum falan dedi.g... oturuyomuş olaya bak bizim firmada 2-3 yıl ordaydı. akraba dediğimde abi derim hep aramızda 6 yaş var. dizginledi beni saçma sapan iş yapma falan konuştu benimle. anasını gibiyim bu adam yüzünden en güzel çağımdan oldum. aklım kafam hep bunun olaylarındaydı. neden biz adam gibi bir aile olamıyoruz diyodum. kardeşim var beyler anneme ayrıl derken onu düşünüyodum bu çocuk ne yapacak bu çocğun suçu ne falan diye. arkadaşla takılırken olayı anlattım yine. gibtir et zamanı gelince bunu kullanıcaksın dedi doğruda dedi.bu hırsla kart kaçırmalar kendime en pahalı şeyler almalar barlarda kusana kadar içmeler ne kadar binlik varsa yaptım. böyle lise 3ün yazına geldik. peder annem falan hep beraber tatile çıkıcaz. annemin yine umutları var düzelecek adam olacak tatile gidersek olacak falan diye. benimde içim acıyor ben biliyorum gerçekleri söyleyemiyorum anneme o kadınsa hep umutlu bi mutluluk çabasında. bense yine lisede zar zor sınıf geçiyorum kimsenin benden umudu yok. pederinde umudu yok diyorumda iş başkaymış. öyle böyle gittik tatile. aldım kitaplarımı kafa dinlerim ntek takılırım falan diyorum.ilk gün kardeşimle odadayız içerden bir ağlama bir bağırış.bir gittim ki annem ağlıyor. baban ayrılmak istiyormuş diye feryat ediyor. meğer bin tatilde söyliyim çocukların morali iyi olur diye mi düşündü fırsar kolladı diyormuş yani ben öyle tahmin ediyorum.