1. 1.
    +3 -1
    beyler bu sefer ciddi bi konu, rahatlamak için yazıyorum çünkü artık taşıyamıyorum bunu. bundan 4 sene önce falan üniversiteye hazırlanırken dershanede tanıştığım bi kız vardı. sınav sonrasında da arkadaşlığımız devam ediyordu, kopmamıştık birbirimizden. daha da yakınlaşmaya başlamıştık. başta her şey çok güzeldi, çok özeldi. ama sonra bi gün, onun acı haberini aldım. o an yıkılmıştım, işte her şey o an başladı zaten. evet, bi trafik kazasında kaybetmiştim onu. şimdi ona dair ne söylesem yeteri kadar ifade edemem size, bunu yaşayan bilir. anlatılabilcek bi duygu değil, umarım yaşamazsınız da. o günden sonra ben kimseye ona olduğu gibi yaklaşamadım, hep içimde ya tekrar kaybedersem korkusu bulundu. hala atlatamadım, ara sıra onun fotolarına bakarken buluyorum kendimi. face adresinden ailesi paylaşım yapmaya devam ediyor, doğum gününü kutluyolar vb. içim çok acıyor be kardeşlerim. buraya kadar okuyan olduysa eğer, çok sağ olun. inanın bu bile yeter.

    özet geç diyenler de olur illaki ama özeti falan yok bunun be panpalar. içim acıyor, kaybediyorum kendimi artık.
    ···
   tümünü göster