beyler sıkıntılardayım

birine muhtaç olmak istemedim.
hiç bir arkadaşımın yanında aglamadım tuttum ama aglamadım
aşk işini gibtir ettim babam beni üzerdi hep bişey derdi üzülürdüm ama odama geçince lanet ederdim
odam bile yoktu kardeşimle kalırdım kız kardeşimde haindi her şeyimi ispiyonlardı.
iyice bıktım hayattan sigaram yok içkim yok namaz yok bişi yapmam
onlar der ben yaparım her şeyi yaparım ama hiç isyan etmem ezilmek için dogdum sanki
onların bana muhtaç olacagı günü bekliyorum dicemde sabırda kalmadı bende amk bıktım amk ne yapıyım söyleyin hele bir nasıl kurtulam.
arkadaşlarım var bi kızdan ayrıldı diye kafayı yer giber atar ortalıgı benim öyle bi durumumda olmadı sevgilim bile olmadı nasıl bir his bilemiyorum hiç serbest olamadım amk benim bi kuzenim vardı o muallakydi

annesi sorardı : oglum nereye diye
cevabı buydu : garıya sanane lanet karı

"ben bunu desem anneme 2 hafta başımda öter babam hep döver amk bişi yapamıyom saf gibi duruyom

muhtaçım annem ve babama onlara bişi yapamıyom yoksa bu günleride göremem diye temelim bozuk falan
bi kıza aşık olsam onu öpmeye kıyamam aşk yaşamıyom...