bıçak ve yara

“Bana tepeden bakarsanız, bir aptal görürsünüz. Bana asagıdan bakarsanız, tanrınızı görürsünüz. Bana tam karsımdan bakarsanız, kendinizi görürsünüz”
beni yadırgamadan okumanızı diliyorum.

“Vay be, hakikaten uçtum.” bu sözü bir seri katil, kardeşini öldürdükten sonra elinin kanını yalarken söylemiş.
Bir kitaptan okumuştum bunu yanılmıyorsam 16 yaşındaydım, tüylerim diken diken olmuştu acaba bir insan nasıl bu hale gelebiliyordu.ben o zamanlar dünyanın benim için yaratıldıgını düşünüyordum.
lisede felsefe dersinde bu insanlar tıpkı benim gibi düşünmüş diyordum.ne büyük bir aptallık.
Ben ceza evinde kaldım 8 yıl. içeriye ilk düştügünüz an yani demir kapının ilk kapandıgı an işte, dünyada daha taktan bir duygu yoktur.
koguşlar tam dolu oldugu için beni boş olan sadece koguşlarda sorun çıkaranların 15 gün ceza için kondugu hücreye koydular.
allahım dedim neredeyim ben karanlık, pencere o kadar yüksekte ki.duvarlardan sızan sular var galiba lagım suları, duvarda benden önce kalan adanalı bir adamın yazdıgı şiir var mor bir
kalemle yazmış, öyle bir yerdir ki orası katilleri bile şair yapar. yalnızlık diye bir şey yokmuş yalnızlıktan daha kalabalık bir yer yok.
ilk gün çok zorluydu neredeyse aglayacaktım ama nedense aglamamak için kendimi tuttum.
sonra beni boşalan koguşa koydular. neler yok ki içerde, yan kesiciler, ablasının kırıgını öldüren ,uyurken annesinin boynunu kesen üniversite mezunu adam,
uyuşturucu satanlar, sokakta yaşayan ve kışın çok soguk bir gün donmayayaım diye ışıkları yanmayan bir eve giren sonra ev sahibinin gelmesiyle yakalanan adam
bu insanları objektif olarak bir dinleyin hepsi haklı geliyor insana.ve kader mahkumları onların hikayeleri ister zengin ol ister fakir ister okumuş
ister kara cahil herkesin başına gelebilecek hikayeler...
burada kendi hayatımdan kesitler anlatacagım umarım sizin için bir vakit kaybı olmak yarine size yaşama dair bir fikir verebilir.