mutlu bitirdiğiniz kaç gününüz var lan

hiç saydınız mı ?

lan bigün bi uyandım bütün aile bizde. dayımlar, teyzemler, dedemler, halamlar, annem babam falan. 6 yaşındaydım.
neyse kahvaltı yaptım oturdum oynadık falan. dediler gelin gezmeye gidelim. çıktık yola amk, gidiyoruz bende yolda ki çizgileri takip ediyorum sanki farklılarmış gibi ( evet, ağır malım ).
neyse geldik daha önce hiç görmediğim bi yerin önüne indi herkes içeri girdik amk hastane çıktı. girene kadar anlamamışım.
ulan şekerdi dondurmaydı adamın teki geldi oyalıyo beni, sonra gitti tekrar geldi. amk sünnet olucam tabi jeton düştü ama nerde düştü ? sünnet masasında amk. ordan sonra ne faydası var ?

ulan ben bi bağırıyorum ağlıyorum falan görseniz bi tam dayaklık amk. sonra çıktık odadan herkes tekrar etrafımda ama ben kimse ile konuşmuyorum beni kandırdılar diye küstüm amk çocuk aklı.

neyse, o günden sonra tekrar ailemi bi arada gördüğüm de dedem ölmüştü. 2 gün sonra babam yine bi aradaydık. bidahakinde annem bütün sevdiklerim var. sonra baktım ailem bi araya gelmiyo amk.

meğerse bi araya gelmek için birilerinin ölmesi gerekiyormuş onuda ablam öldüğünde anladım amk.

annem babam ölünce bize anneannem bakıyodu sonra malumunuz ablam öldü bitek ben kaldım. diğer akrabalarla aramıza bi soğukluk girdi nedense. annenemin yanına bayramlarda gelirlerdi sadece. neyse 1 hafta önce anneannem ölünce bi garip oldum amk. daha demin mutlu olduğum günleri hatırlayım dedim hiç yokmuş öyle günler.
lan akşam akşam efkarlandım sayıyım dedim mutlu günüm olmamış lan. mutlu olduğumu sandığım günler olmuş. okadar.

özet : 0 amk.

neyse, bu hesabı içimi dökmek için aldım. diğer hesaptan yazamadım üyeliği bilen bi kaç bin sınıf arkadaşım var dalga geçicek kadar şerefsiz ve karaktersiz olanından. dahada girmem amk. neyse beyler sizi seviyorum.