galiba bi kız arkadaş bulmanın sırası geldi

ulan üniversite 1 herkes ilk günden herkesle samimiyeti kurma çabasında. herkesin ağzının suyu akıyor, ben friedrich nietzsche takılıyorum. böyle kendimi düşünen bi idol gibi görüyorum falan. tabi bana göre diğerleri ergen, daha karakteri oturmamış insanlar. yeri geliyor söyleniyorum, yeri geliyor küfürler ediyorum. işte kendimce çok coolum. bu sırada bunlar gidip hocam.com'a üye olma, facebooktan tanıştığı kızları ekleme çabasındalar. bana göre hepsi sünepe, "ehehe kanka ehehe" şeklinde konuşan zevzekler.

yeter ulan yeter... bre huur çocukları...

3. sınıfa geldik güya brecht'in iyi insan tasvirine uygun bir kimlik kazanacaz. elde, avuçta ne bi kız arkadaş var, ne bi manita amk. ulan kültür seviyem kadar maddi olanaklarım da geniş ama ne hikmetse millet am üstünde fındık kırarken ben hala freud gibi tavırlar sergilemeye devam ediyorum.

ulan dıbına koduğumun mahluku(şair bu bölümde kendisine sesleniyor) nietzsche senin yaşındayken böyle mi düşünüyordu amk. schopenhauer senin yaşındayken karı-kız gibmekten dermanı kalmadığı zamanlarda düşünüyordu. 35-40ına doğru cinsel hayatı söndüğü sıralar nirvana'ya ulaştı bu ağalar.

doğrusu ne biliyor musun dostum? ilkeli durduğunu kimse gibine takmıyor. gibtiğin kızlar kadar fenomen, düşünmediğin kadar mutlusun...