liseliler bilmez beyler eskiden

sobanın üstünde kestane olması bile mutlu ederdi. annem ekmek kızartırdı. babam maaşını aldığı gün yarım kilo tulumba alırdı. 2 dakikaya biterdi hepsi. bir 30 gün daha beklemek zorundaydık tulumba yemek için. bazen okula zütürcek yemeğim bile olmuyordu. yiyip giderdim, gelince koşa koşa sofraya otururdum. bu durumdan rahatsız olmaya başladığımda kantinde çalışmaya karar verdim. çalışanlara her gün 1 açma poğça vs ve meyve suyu veriyolardı. şimdikiler gibi hamurger mi yesem tost mu yesem diye düşüncek durumumuz olmadı bizim. kakaolu piknik bisküvi alan arkadaşımızın ikram etmesi için dua ederdik içimizden. ilkokul 3'ten itibaren hep çalıştım. berberde, markette, marangozda, sucuda, camcıda.. hiç boş durmadım. babamdan öğrendiğim dürüstlüğü asla unutmadım. şuan 25 yaşındayım. yüksek lisans yapıyorum, cebimde son model cep telefonum, altımda arabam var çok şükür. kendi evimde yaşıyorum, nişanlıyım, mutluyum. sabır herşeyin ilacıdır çocuklar. sabredin çocuklar, sabredin.