1. 10826.
    +6 -1
    Tek kelime, çok basit hem de.Yüzeysel, düz.Derin değil. kahvaltı..
    Bildiğimiz kahvaltıdan söz ediyorum. Senelerdir kahvaltı etmem.
    Sabahları yiyemem ben birşey.Çocukken her güne kahvaltıyla başlardım.
    Çünkü o zaman yalnız uyanmazdım.
    Babam uyandırırdı beni, annem kahvaltıyı hazırlardı ve birlikte kahvaltı ederdik.
    Diğer yandan da çizgi film izlerdim.Çok severdim bu durumu. Sever-dim tabii.
    Şimdilerde tek başıma uyanıyorum.Bu yüzden senelerdir kahvaltı etmiyorum
    Zaten zar zor kalkıyorum yattığım yerden.
    Yüzümü yıkıyorum ve ardından sigara yakıyorum.
    Kahvaltım o benim.Çoğu zaman bir de kahve yapıyorum kendime.
    Hani birşey yemiyorum ya,o canlı tutar bari diye. Sonra da yalnız başıma geçiriyorum günü.
    Ya evde vakit geçirerek,ya da bir yerlere giderek. işim varsa onları hallederek.
    Bunları, tüm gün hiçbir şey yemeden yapıyorum.
    Acıkmıyorum. Kahvaltı etmediğinde acıkmazsın akşam pek de erken olmayan bir saate kadar.
    Çünkü midende bir yumru olur, istemezsin.Yumrunun başka sebepleri de vardır tabi..
    Sebep sadece kahvaltı etmemek olamaz ya.Neyse işte. Tüm gün sigara içiyorum durmadan,ve kahve.
    Senelerdir böyle bu.Çünkü yalnızım.Ben, yalnızken pek birşey yiyemeyenlerdenim.
    Yine de mecbur alıştım. Hayatının,gününün çoğunu yalnız geçirince;alışıyor insan.
    Akşam saatlerinde çok acıkmış halde yiyorum elbet. Buruk oluyorum ama olsun.
    Akşam bir şekilde yesem de kahvaltı edemiyorum işte bir türlü tek başıma.
    Çocukluğumun ailemle kahvaltı etme alışkanlığından olsa gerek. Olmuyor..
    Lafı fazla uzatmayayım.
    Biri gelip saçlarımı okşasın önce, sonra da küçük bir öpücükle uyandırsın beni.
    Günaydın desin, uzun zaman oldu duymayalı. Kalkıp perdeyi açsın sonra.
    Yüzüme güneş ışığı vursun.Ve kahvaltı hazırladım sana sevgilim desin.
    Biri bana kahvaltı hazırlasın işte, boğazıma diziliyor yoksa benim.
    Herkes reçeli uzatmasını isteyebileceği birine ihtiyaç duyar.
    Hepsi bu.
    ···
   tümünü göster