pasif biri olmaktan kurtuldum anlatıyorum

"defol git hayatımdan" diye cevap geldi. sonunda onun da bir kere olsun canı yanmıştı, üzülmüştü.ve beyler...

o kadar rahatladım ki size anlatamam.2 gündür konuşmuyoruz ve hatasını anlayana kadar da konuşmayacağım.şu an sildim ben onu. okulda falan hiç görmedim hiç yanına gitmedim. gruptaki arkadaşlarıma nalattım olum saçmalamayın böyle ayrılmayın bak 2 hafta kaldı okulun bitmesine bilmemne dediler.

ne kadar kalırsa kalsın, nasıl ayrılıyosak ayrılalım. o kız benden önemli değil.o amk malı mutlu olacak diye 4 ay ben zütümü yırttım. ingilizce dersleri, hediyeler,yemekler, neler neler...

kendi yolumu kendim çizdim.ben bunu istemiyorum diye bağırdım. daha önce hiç yapmak zorunda kalmamıştım böyle bişey.
arkadaş grubumada aramıza girmemelerini söyledim. biriniz bile barıştırmaya çalışmayın. hiçbirşey yapmayın...

ve şu an o kadar mutluyum ki anlatamam. sizi üzdüğünüzü farkettiğiniz, sıktığını boğduğunu mutsuz ettiğini farkettiğiniz herşeyi bitirin.bi gün durun kendinizi dinleyin ve karar verin. diğer herkesi gibtiredin...

ve bu iki gün içinde de kendime daha da bi güven geldi amk.o hoşlandığım kızla gittim konuştum ve onunda benden hoşlandığını öğrendim. hayatımın birden bu kadar değişeceğini tahmin etmezdim...

size şimdi ufak birşey olarak gelebilir."ulan nolcak aramız bozulmasın" yada ne biliyim "yazık ya olsun, onuda öyle kabul edecem artık" gibi düşüncelere kapılmayın..

sakın !!!

hiçbirisi, hiçbitanesi sizden önemli değil