dayım askere gitti yengem bana kaldı

Annem, “Hakanın uykusu çok hafiftir, çıt olsa uyanır, hatta geçen sene alt komşunun gece hırsızlar kapısını zorlamıştı, bir tek Hakan uyandı! Sen nasıl farketmedin, ben gece her kalktığımda mutlaka gözlerini açar! Hele kışın rüzgar esse, cama bir yağmur damlası değse uyanır! Ama iyi rahat uyuyoruz o evde yanımızdayken!” dedi. Yengem bana baktı, hafif gülümsedi, sonra aklına herhalde dün gece yaptığı geldi de, birden kızardı, morardı, benim gece o yaptıkları sırasında mümkün değil uyumadığımı anladı. Annem, “Ne oldu kız, rengin kaçtı bir anda?” dedi. Yengem, “Şey abla, sen altkata hırsız girmeye çalıştı falan deyince biraz korktum! Ben hırsızdan çok korkarım!” dedi, bozuntuya vermedi. Sonra odasına gitti, utancından o gün birdaha karşıma çıkmadı.

Ertesi gün akşam yemeğinden sonra, yine sohbet falan derken, annem, “Hadi biz yatıyoruz!” dedi, babamla odalarına gittiler. Yengemle baş başa kaldık.