babanızın baba olduğunu anladığınız anlar

kendimi tutuyorum yarım saattir ağlamamamak için istemsiz yaşlar aktı amk ben de anlatıyorum

daha küçüğüm o zamanlar max 5-6 yaşlarındayım işte. babam da çok yoğun çalışıyor o sıralar. sürekli stresli ve sinirli bir ruh hali içerisinde. saat 9-10 gibi eve gelirdi akşam. her gelişinde de yapışırdım bacağına şeker veya sakız aldın mı diye. çocukluk işte akıl fikir şeker sakızda. babam da her seferinde önce kandırırdı unuttum diye sonra cebinden çıkarır verirdi şekeri. çok mutlu olurdum. şimdi düşünüyorum da adam onca işin gücün arasında her akşam bana şeker almak için bakkala uğruyordu. ve bundan bir kere bile şikayet ettiğini duymadım. düşündükçe iyi ki babam başka biri değil diyorum.