hayatımı yazıyorum panpalar gelin

sukulayıp çükülemeniz umrumda değil başlıyorum.
benim annemle babam 17 yaşlarındayken evlendiler. en büyük ablam annem 18 yaşındayken doğmuştu. 21 yaşındayken bir kız daha doğurmuş. babam atatürk orman çiftliğinde iş başlamış sonra. herşey yolunda. ama kayınpederin evinde kalıyo bizimkiler hala. neyse devam ediyorum. annem 24 yaşında bi kız daha doğurarak gerizekalıca birşey yapmış. evdeki kayınvadesinin, kayınpederinin, 2 görümcesinin, kocasının ve 3 çocuğunun bakımını yapmaktan pestili çıkmış kadıncağzın. fotolardan öyle anladım. zaten kendisi de hüzünlendikçe kendi kendine konuşur bunları.
antalyaya taşınmışlar birkaç yıl sonra. pek bilmem neden taşındıklarını. ordayken babam ipneliklerine başlamış. işe gidiyomu gitmiyomu belli değilmiş. eve para falan getirmiyomuş. kirayı falan ödemiyomuş adam. annemde ev işlerine başlamış. zaten 1 deri 1 kemik olan kadın nasıl dayansın buna. adamı eve almakda istemiyomuş. babam çok öfkeli birine dönüşmüş ve işe gitmesine rağmen eve tek katkısı arada aldığı dolap alışverişi. herşey annemin sırtında. lan annem anlattı gözlerim doldu. evde yiycek bişey kalmayınca tavada turşu pişirmişller lan. amk olmaz olsun böyle baba.