ateistler deistler agnostikler toplaşın

aramizdaki husumeti tartisacagiz.

semavi dinlere veya baska dinlere inananlar bir zahmet gibtir olup gitsin, bu baslik yukarida saydigim görüslere sahip insanlarin tartismasi olacaktir.

kisaca --- wiki'den alinti modu on ---:

ateizm: ya da Tanrıtanımazlık, tüm tanrılara ve ruhsal varlıklara olan metafizik inançları reddeden ve var olan gerçekliği inanç yoluyla açıklamayı kabul etmeyen bir felsefi düşünce akımı. Bu akımın takipçilerine ateist denir (son cümle benim notum).

deizm: yaradancılık, tüm dinleri reddeden ancak Tanrı'nın varlığına inanan inanç şeklidir. Dinler reddedildiği için peygamberler, kutsal kitaplar, sevap, günah, ibadet, ahiret, cennet, cehennem, melek, cin ve şeytan gibi kavramların hiçbirinin deizm inancında yeri yoktur. Sadece evreni ve doğa kanunlarını koyan, bunun ardından evrene ve insanlığa hiç bir müdahalesi olmayan Tanrı'ya inanılır. Bu tek inancın kaynağı, dolaysız yoldan algılarımızla doğaya ve insanın yapısına duyulan hayranlık ve bunları bir yaratan (Tanrı) olması gerektiğine olan inançtır. Bu akımın takipçilerine deist denir (son cümle benim notum).

agnostisizm: bilinmezcilik ya da bilinemezcilik; Tanrı'nın ve evrenin nereden türediğinin bilinmediğini veya bilinemeyeceğini ileri süren felsefi bir akımdır. Bu akımın takipçilerine agnostik veya bilinemezci denir.

--- wiki'den alinti modu off ---

öncelikle benim ne oldugumu belirteyim. 26 yasindayim, bir cok türk gibi müslüman bir sülalenin cocugu olarak dünyaya gelmis, beyni bu dogrultuda yikanmis ve egitilmis, bir kac sene öncesine kadar da namazinda niyazinda olan bir bireydim. bundan 7 sene öncesine kadar namaz falan kilmayan, anca cuma'dan cumaya bunu hatirlayan, oruclarimi tutan orta halli bir müslümanken ansizin dini daha da arastirma ve desme istegi dogmustu, bu bakimdan dinin tartismasiz tek kaynagi olmasi gereken kuran-i kerim'in türkce mealine basvurdum, bunu tam iki kez bastan sona ayrintili sekilde okudum ve mümkün mertebe anlamaya calistim. o zamanki 18-19 yaslarindaki dinle yogrulmus kafa, kuran'i okurken sanki yazilanlardan hayretler icerisinde etkilenme ve hayran kalmaya sartlanmisti ki "mucizeler" diye tabir edilen kesitleri sartsiz sekilde - belki de zorlama yoluyla da - kabullenirken ayni kitabin icerdigi - benim su anki görüsümce - mantiksizliklari, cifte standartlari, bir cok baska kitapta ve hikayede bulunan cocuksu miteolojik hikayeleri vesair es geciyordu. ben bu mantiksizliklari ve carpikliklari burada saymayacagim, cünkü bu basliga davet ettigim kesim olarak zaten bu konuda hemfikiriz, baskalarina da kendimizi ifade etme kaygisi tasimiyoruz.

o zamanki ruh hali etkilendi ve namaza basladi, bunu üc bucuk yil boyunca da sürdürdü, ama ilk aylarda isteklice kilinan namaz ilerleyen aylarda daha rutin ve duygusuz bir hurafe haline gelmeye basladi. ilerleyen yillarda ise kopukluklar ve fireler olmaya basladi, bunun baslica nedeni dinde ve uygulamasindaki mantiksizliklari daha aydin bir kafayla kavramaya ve hazmetmeye baslamam vesair, ki yine burada hitap ettigim kesim olarak bunlarin ne oldugunu biliyoruz, uzatmaya gerek yok. belirtmem gerekir ki ben ayni zamanda bir fizikci adayiyim, masteri bitirmeye bir senem kaldi, bu alanda yillar yili ögrendigim seyler de su anki sahip oldugum görüslerin sekillenmesinde son derece büyük rol oynadi demekte fayda var.

ve gelelim bugünki halime; dinden ciktim mi ne oldum bunu söylemek zor. ama ne semavi dinlere ne de diger dinlere bir samimiyetim kaldi demek cok zor olmaz, o halde sanirim bir dine mensup degilim, kafa karigibligina gelin. su an ne düsündügüm yarinki düsüncelerimin teminati olabilir mi, bence bunu bile cevaplamak zor, ama yaratan bir güc oldugu inancindayim, fakat ayni zamanda bunun asla ve asla bilinen bilimsel yollarla aydinlanamayacagini, tek kanitin da bilimsel yollardan ögenilebilecegini kabul edersek hic bir zaman mutlak bilgiye ulasamayacagimiz fikrinde olduguma göre yukarida tanimlara göre "deist" ve "agnostik" arasi bir yerde bulunmaktayim.

ben bu kaba ayrimlarin yapilmasi taraftari da degilim esasinda, bunlar gereksiz tartismalara da sürükleyebiliyor, ki burada dikkat cekmek istedigim hususlardan birisi de bu zaten. bu üc akimi bu sekilde ayirmak dogru mu? bence deizm ile agnostisizm bir sekilde harmanlanmis olmasi gerekirken ateizm bunlardan haliyle ayrisan bir akimdir, buraya kadar tamam.

bir diger husus ise, gecenlerde burada agnostik bir pic agnostisizm üzerine bir baslik acmisti, diger bir ateist pic "agnostikler, deistler züt korkusundan ateist olamayan korkaklardir" babinda bir cümle sarfetmisti, ki bu cümle beni bu basligi acmaya tesvik etti diyebilirim. yani ne diyordu ateist arkadas? bizim gibi "bilinemez/yaratici bir güc var ama dinler üstü" diyen kisiler bunu "ulan peki ya varsa, ve bu durumda öteki tarafta zütümüzden kan alirlarsa" diye yine de yari inanir sekilde "nolur nolmaz" diyerekten "garantiyi elden birakmayan" mantigiyla mi diyor?

ben bunu kesinlikle kabul etmiyorum, bir kere yukaridaki tanimdan da anlasilacagi gibi deistlerin inanci semavi dinlerde karakterize edilen bir tip tanriya degildir. yani ceza verecek, ödül verecek vesair. bunu bazi ateist bünyelere hatirlatmakta fayda var.

bunlar sadece ufak noktalar, bu konular üzerinde nice bilginler binlerce makale ve kitaplar yazdilar. ben buradaki ateist deist agnostik cemaate sesleniyorum, hodri meydan. atisalim.

özet: yok. aydin adam okur, sonra kendi düsünceleri sekillenir ve yazar, okumayan adam baskalarinin fikirlerine mahkum olarak kalir.