dolmuş şoföründen yediğim ayar

kulağımda müzik, dışarıdan vuran güneş, yanımda oturan kızın güzel kokusu falan derken biraz olsun rahatladım, gevşedim. en azından üzerimde bir bakış olmadığından emindim. zaten yolun da yarısına gelmiştik neredeyse.

ben çevreyi kolaçan etmek için kafamı kaldırdığım an dolmuş şoförü de dikiz aynasından bana baktı.. bu sefer birşeyler söylediğinden adım gibi emindim. fakat bahçelievler taraflarına geldiğimizde dolmuş şoförleri her zaman "bahçeli, milli kütüphane var mı?" derler.. ben de yine öyle bişey diyor zannettim. yine üstüme alınmadım.

ama bu sefer dolmuştakilerin de bana doğru sırayla dönüp baktığını gördüm. iyice gerildim. ters giden bişeyler vardı, titriyordum gerginlikten. derken yanımdaki kız bana dokundu ve film koptu.