bugün de onun profiline boş boş baktınız mı

beş yıl oldu koskocaman beş yıl, dışarıya çok neşeli görünen biri olsam da içim de her zaman onun acısını çekiyorum. Çocuktuk resmen o zamanlar ama nasıl bir sevgiyse ya da aşksa her ne taksa ne derseniz işte içimden çıkmıyor. 3 yıl boyunca peşinden koştum yalan olmasın bir kere kalbimi kırmadı ama hiçbir zaman da yüz vermedi. Tam bu sefer unutcam diyordum yazlıkta karşıma çıktı tek bir an tek bir bakış darmadağın etti her şeyi. Bu olayın üstünden bir kaç gün geçtikten sonrada bu başlığı gördüm anladım ki bu acıyı çeken tek kişi değilim, tek gerçekten seven kişi ben değilim, tek derdini duvarlara anlatan şizofreni başlangıcı yaşayan kişi ben değilim. Bende yine ipler koptu, gecelerimle gündüzlerim yine birleşti. Yeniden üfleseniz ağlayacak durumdayım. Derdimi size anlatmasam ne tak yiyicem gibiyim böyle dünyayı be.