kitabımı bastırmadan incide paylaşıyım dedim

Peki Nia hanım. Diyelim ki öyle beni nası ikna edeceksin bu duruma?.. işte en can alıcı soruyu, kalbime hınçla saplanmış bir hançer edasıyla sormuştu. Bi yarım dakika kadar sessiz kaldım kafamı toparlamaya çalıştım. Marienne in daha eve dönmek için bir günü vardı ve bunu kanıtlamak için yeterli bir zaman gibi gözüküyordu. Konuyu şimdilik noktalamamız gerektiği kanaatine vardım..:

Tony, şuan yorgun ve bitkinim. Bu kadar ağır bir konuyu gecenin bu vaktinde sana açıklamak ikimizi de derin bir şekilde yorar. Yarın izninle evde seni yeterince ikna edeceğime inanıyorum... Ama nasıl ? Nasıl ikna edebilirdim ki onu? işte bu düğümün çözülemeyeceği tek noktaydı. Tony büyük bir nezaketle sessiz bir şekilde odadan ayrıldı. Bense gözümü refah bir şekilde kapayacaktım ki malum şizofren karakterim mavi takım elbiseli siyah bere ve atkılı adam güzel uykuma da göz dikmeye de kararlıydı..: