beni asosyal olmaya

senin yapacağın şey, insanlarla yüz yüze konuşmak. facebook'tan beğeni toplamak değil. prim yapan şey, insanların seni gerçekten görebilmesi ve farketmesidir.

şanssız bir arkadaş ortdıbına düşmüş olabilirsin, benim başıma defalarca gelen birşey. karamsarlığa kapıldığım oldu, ama zamanla anladım ki; ben kendim olursam kendimi ifade edersem, benim dilimden anlayanları bulacağım onlarla zaman geçirerek insan olduğumu hissedeceğim. ilkokul 4-5 ve lise dönemim bu açıdan kabus gibiydi. lisede hiç sevilmezdim hatta, saygınlığım bile yoktu (: üniversitede (ki cemaatin üni. lerinden, hiç bana göre bir yer değil) buldum kendime göre 2-3 kişi. onlarla vakit geçiriyorum.