beyler hayatımın hatasını anlatıyorum

sevgilim bu arada iyice çıldırmaya başlayıp, sürekli okula gelmeye daha fazla aramaya başlamıştı. ben hala aynı umursamaz tavırlarla sonra konuşuruz diyordum. bir gün gecenin ikisinde beni aradı ve telefonu açmadım. bir sürü kafa ütüleyeciğini, kapris yapacağını biliyordum. ısrarla arayınca kapattım telefonu. sabah telefonu açtığımda tek kelimelik bir mesaj vardı.

-bitti!!

o günden sonra bir daha ne konuştuk, ne görüştük. biyerlerde birbirimizi görsek arkamızı döndük, görmezden geldik. bitmesine çok mu üzüldüm?

aksine sanki beni sıkıca bağlayan bir ipten kurtulmuş kadar mutluydum.