1. 1.
    -1
    çoğu fakir binler gibi sokaklarda başladı benim hayatım
    mahalle maçı yaparken bir anda simit satarken buldum kendimi evet aynen böyleydi maç yaparken çağırmıştı babam ertesi gün kafamda tepsiyle buldum kendimi. 25 kuruşa al 50 kuruşa sat al fırından simiti sat yarısını fırıncıya ver yarısı senin.

    yarısı senin beklerken al bu 10 lirayı gece kapatırsın dükkanına dönmüştü olay. 14 15 i getir çoğu akran çocuklar bilmezken sanayide buldum kendimi.

    ilk okul orta okul derken liseye geldim annem ile babam ayrıldılar.
    okumakla çalışmak arasında çok git gel ler yaşadım annemin zoruyla meslek lisesi bilgisayar bölümüne yazıldım.

    bilgisayar görmemişim akranlarım half life , counter oynarken.
    sabah 8 akşam 5 memur gibisin meslek lisesinde ders çalışmak zorundasın ki hem meslek dersleri hem kültür derslerini idare edebilesin nitekim ettim de okulu hiç kalmadan ama ne taktir ne teşekkür alamadan bitirdim.

    kuruyemişcinin yanında işe başladım dayım vasıtasıyla dayımın arkadaşıymış sonradan öğreniyorum

    telefonum yok bilgisayarım yok ayakkabım delik deşik tabanı bali yuvası yapıştırmaktan işe başladım ilk gün patronun yeğenleri zengin binleri dalga geçtiler bıyık altından gülüyor amın oğulları. hayatımda ustalarımdan duymadığım hakaretleri sırf pantolonum eski ayakkabım yırtık diye duydum kaldıramadım gözümden yaşlar geldi belli etmedim köylere bir abiyle fındık fıstık çekirdek leblebi kola bilimum bakkal malzemesi satıyorduk arabayı yükledim çıktık yola sabah 9 da çıktık gece 1 de geldik dinim imanım gibildi 2.5 ay böyle geçti hem ezildim hem işi kaptım çıktım işten üniversite sınav sonuçlarını bekliyorum ananı gibim puan çük kadar 2 yıllık yazdım gittim bulunduğum şehirden.

    ne olduysa bundan sonra oldu.
    ···
   tümünü göster