-
1.
0Bizim çocukluğumuzda annelerimiz çalışmazdı.
Okuldan eve geldiğimde boynumdaki anahtarla kapıyı hiç açmadım.
Hatta Babamın bile anahtarı yoktu.
Annem evimizin bir parçası gibiydi, hep evdeydi.
Her yere birlikte giderdik, zaten öyle çok da gidilecek bir yer yoktu ki. . .
En büyük eğlencemiz sokaklarda oynamaktı.
Sokakta oynamak diye bir kavram vardı yani.
Cafelerde, alış veriş merkezlerinde buluşmazdık.
Okula arkadaşlarımızla gider, birlikte çıkar, oynaya, zıplaya yürüyerek gelirdik.
Servis falan yoktu. Ayakkabılarımız eskirdi.
Hatta öyle olurdu ki; çantalarımızı kaldırımlara koyar oyuna bile dalardık.
Annelerimiz bu durumu bildiklerinden kardeşlerimizle bizlere ekmek arası bir şeyler hazırlar gönderirdi.
Mahallemizdeki teyzeler Annemiz gibiydi.
Susayınca girer evlerine su içerdik.
Ya da pencereden bize bir sürahi bir bardak uzatırlar, hepimiz aynı bardaktan kana kana içerdik.
Kısacacı evine gidip gelen elinde mutlaka yiyecekle dönerdi.
Anneleri o arada çocuğuna verdiği şeyden bizlere de gönderirdi.
Bu bazen bir kurabiye, bazen bir meyve olurdu.
Cebimizde harçlığımız olduğunda düşmesin diye çıkarır çantamızın üstüne koyar oyun bitince geri alırdık.
Çok garip ama kimse almazdı. Sokaklarımız evimiz kadar güvenli idi.
Düşünce kaldırırlar, kavga edince barıştırırlardı bizi...
Polisler gelmezdi kavgalarımıza, zabıtlar tutulmazdı.
Sonra kavgalarımız da öyle ustura, falçata ile olmaz,
onlar nedir bilmezdik bile, asla kanla falan da bitmezdi,
en fazla saçlarımızdan çeker, hayvan adları sayar, tekme atar, yine oyuna dalardık.
Birbirimizin suyundan içer, elmasına diş atardık.
Misket oynamaktan parmaklarımız kanar yine de mikrop kapmazdık.
Azar işitip, acillere taşınmazdık.
Düşerdik ekmek çiğner basarlardı alnımıza, oyuna devam ederdik.
Röntgenlere, ultrasonlara girmezdik.
Ben bizim çocukluğumuzu çok özledim.
Sokaklarımız ruhsuzlaştı sanki.
Komşumu tanımıyorum ama evinin camında,
temizliğe gelen kadını haftada bir görür kolay gelsin der konuşurum.
Onun dışında orada kim oturur hiç bilmem.
Evimizi kendimiz temizlerdik, kapı silmece ;
bilmem kaç kuruş hepimizin elinde bezler güle oynaya bitirirdik işleri.
Evlerimiz var, içinde yaşayan yok.
Parklarımız var, içinde oynayan çocuk yok.
Ama her yıl sökülüp yenilenen kaldırımlar, lüks binalar,
ışıl ışıl vitrinler, girip çıkan yapay insanlar...
Ruh yok, buz gibi buz, bu biz değiliz..
-
ccc rammstein ccc günaydın diler 05 05 2024
-
konstant online olunca sözlük kasıyor
-
glory of nurseyi hatırlarmısın baycerrah
-
süpürgeye tecavüz eden adamlar
-
hikaye diye liseden başlayıp evlenene kadar
-
saçlarımı sarıya boyayıp kaşları diksem
-
baycerrah demin baktım da
-
kayra şeker seviyelerin nasıl paşam
-
burası manyakların bulunduğu bir forum sitesidir
-
kukululara 1 nesil hesap hediye eden hakan
-
ne güzel inboxlarınız var ya
-
ülkemizde yaşanan izdihamlar derlemesi
-
cukulendim çıkış yap paşam
-
illa aşık olacaksak öncelikle sağlıklı şekilde
-
duş almak boş iş haftada ikiden
-
bu abaza kim beyler
-
baycerrah kendi puanını kendin ver
-
polaris in kafadan kırık olduğu gerçeği
-
tutunacak dalim hic olmadi
-
beyler diyelimki penisiniz koptu
-
herkes haklı kendi dünyasında
-
ünlü rapçi akonda turkiyede saç ektirmis
-
ulan eskiden inci kızları vardı
-
wwe tarihinin en iyi takımı
-
eee vikings baktim
-
chatgpt ile sohbet etmek buradan iyi lan
-
aishe çok tatlısın
-
kayra bu foto sana kapak olsun
-
hangi icni gorlün eli bilene sansar salvo konser
-
günde 2 ekmek yiyip 60 kilo olan
- / 2