1. 1.
    0
    kezban falan diyoruzda hayatımda birkızın ağlaması kadar kötü birşey görmedim.o an o kadar masum oluyorlarki özellikle bizim için ağlladıklarında benmde ağlayasım geliyor sarılıp hiç bırakmayasım onunla başbaşa hayat yaşamak geliyor içimden .göz yaşları yanaklarına süzülerken sevgilisini öpmeyen bilmez amk.o an süperman halt etmiş sizin yanınızda. uzun zaman sonra aynı böyle bir anı yaşadığım eski sevgilimi gördüm facede engelliydi baktım sigaraya başlamış arkdşlarına sordum benden sonra çok dağıtmış kendini. elimde imkan olsada ona geri dönsemhiçç bırakmasam
    bana nasıl geri döne bileceğimi söylecek olan kız erkek panpalarımdan yardım bekliyorum
    edit:artık başka şehirlerdeyiz
    ···
   tümünü göster