trajikomik aşk hikayemi anlatıyorum seksliiii

dershaneden çıkıp ben kendimi kitaplara veriyordum. o zamanlar yaşadığım kasabada sinema bile henüz açılmıştı ancak dandik türk filmlerinden ve superman serisinden başka şey izlemek mümkün değildi o sinemada. bazen testere xı geldiğinde ona gider rahatlardım. ordaki kurbanların durumu benden daha kötü olamaz gibi gelirdi. çünkü dikkatim dağılmadan romanlarıma gömülebilmek için o kasabaya muhtaçtım ve aynı zamanda da nefret ediyordum. orada benim o erkek çocuğu tarzıma -bol pantolonuma ve çizgili ti şörtüme- fit olacak erkekler yoktu. gerçekten aralarından en ameleleri bile - ki özeliikle amele olanlar- kafalarını çevirip dahi bakmazlardı.