3 senedir inci üyesiyim

2 senedir de amerikada yaşıyorum
ne zaman girsem inciye
- bekaretle
- kız gibmekle
- kızların amı hakkında felsefe yapmakla
- onlara türlü şaklabanlıklar yaparak,
ömrünü tüketen, en verimli çağlarını gece gündüz 2 kızı nasıl düşürürüm?
küpe mi taksam?
marjinal mi olsam?
blues dinlesem de gitar mı çalsam?
yoksa
ibo dinleyip maço mu olsam?
bu ve benzeri soru işaretleriyle geçiren zavallı bir kültürün çocuklarını gördükçe milletimizden de bizi bu hallere düşüren
karılardan, aileden,eğitimden medyadan her şeyden tiksiniyorum
bizler burda "bakire olmayan kız huurdur"
"hayır değildir" muhabbeti yaparken amerikada insanlar rahat rahat ciks yaptıkları için bütün gün "şu karıyı nasıl tavlarım" "bunu nasıl giberim" diye düşünmeyip
rahat rahat gibişip işlerini de en iyi şekilde yapıyorlar

çağdaş bir millet olmak istiyorsak;
artık ciksin doğal bir ihtiyaç olduğunu
kadının da erkek kadar ihtiyacı olduğunu
bir kadına karnı aç olduğu için yemek yediğinde neden yediğini sormanın dangalaklık olduğunu
kabul etmeliyiz

özet: bizler "karılar vermemeli"
"hayır vermeli"
"onla evlenilmez"
"bunla gibişilmez"
diye binbir çeşit felsefe yapıp kendimizi paralarken
el oğlu çatır çatır gibişiyor ve hayatlarını işlerine okullarına rahatça veriyor
açıkçası
sokiyim kültürünüze