Resepsiyondaki kadın evlilik cüzdanı olmayan 2 kişiye oda vermemekte ne kadar diretti ise bende yetkili biri ile konuşmak için o kadar direttim. Kollarım artık dayanamayacak seviyeye gelmek üzereydi ki, resepsiyonist telefonu uzattı. Bizim müdür uykusundan uyanmış, sinirli bir ses tonuyla,
Sorun nedir acaba beyefendi, dedi.
Ben Ahmet, Dayının yeğeniyim kalacak 2 kişilik bir oda lazım, yada benim odaya ekstra bir yatak, bir misafirim varda, dedim.
Tabii, tabii kusura bakmayın Ahmet bey telefonu geri uzatırsanız ben gerekli talimatları vereceğim, dedi.
Ahmet Bey olmuştum. Yıllarca üniversite okuyup kariyerinin peak noktalarına gelen bir otel müdürünün saygısını kazanmam sadece 1 günümü almıştı. Egom tatmin olmuş, bu işin getirileri beni mutlu etmeye başlamıştı.
ikinci katta bulunan 1111 numaralı odam gerekli talimatlara göre düzenlenmiş ve kapıya kadar bana eşlik edilerek anahtar teslim edilmişti. Para her kapıyı açar derler, parayı güç sananlar. Hayır, güç her kapıyı açar ve gücün parayla doğrudan ilişkisi yoktur.
Yağmur’un kıyafetleri kum ile doluydu. Bu yüzden kendi kıyafetlerimden giydirip üstünü örttüm. Benimde uykuya dalmam 5 dakikamı almamıştı.

merhaba - gibtir git huur çocuğu

her defasında google'ın gizlilik sözleşmesini onaylamaktan bıkanlar şukulayabilir mi imza topluyoruz kaldırtacağız. DEMOKRASii

Bende laf salatası yapıyorummm

senden başka okuyanı yok zaten söyleyeyim nasıl biticeğini istersen daha yazmadım ama senaryo aklımda

öyle olacak olsa başlık 7 büyük hata olur muydu sence spoiler yiyorsun aq

Önceden trende çıkmak için 150-200 şuku gerekiyordu aktiflik çoktu, hepiniz pasif olmuşunuz leeen

Yavaş yavaş dağılalım mı, dedi Halil. Ve Oğuzhan ile kalkıp gittiler. Yağmurla ben biraz daha oturup içmeye devam ettik. Bütün dertlerimizi ortaya döktük, bir nevi bir arınmaydı bu. Bir süre uzanıp yıldızları seyrederken,
Kalkalım mı artık, dedim. Fakat cevap gelmedi. Bir iki dürttüm, tepki vermedi. Nabzını kontrol ettim telaşlı bir şekilde. Neyseki basit bir sızıştı, alkolü fazla kaçırmış olsa gerek. Evinin adresini bilmiyordum, Halil ve Oğzuhan’a da ulaşamadım, çoktan sızmış olmalıydılar. Yapacak başka bir şey kalmadığından, kızı kucaklayıp otelin yolunu tuttum.

Halil ile Oğuzhan bu yetmedi diyerek marketten vodka almaya gittiler, manitalarıda peşlerine takıldı. Yağmur ile ben kalmıştık sadece, biraz sohbet ettik, havadan sudan bahsettik.
Ne güzel gülüyorsun sen öyle, dedi Yağmur sarhoş olduğu sesinden belli şekilde. Yüzüne bakmamla utanır şekilde eliyle ağzını kapaması bir oldu.
Sanırım sesli düşünmeye ara vermem gerekiyor, dedi.
Bense kendimi ağırdan satmak için konuşmaya devam etmedim. Biraz sessizlikten sonra kumlara uzandım ve
Yıldızlara bak ne kadarda parlaklar, dedim. Yanıma uzandı ve yanaşmaya çalıştı. Haliller ise tam bu sırada geri dönmüşlerdi.
Ooo, dedi Oğuzhan, hemende kaynaşmışız.
Yağmurun hafif tebessüm ettiğini gördüm. 35’liğin yarısına gelmemiştik ki herkes bayılmıştı.

Bi anda Halil’in
Burdan çıkıp sahile içmeye mi gitsek? Demesiyle irkildim. Bu çok kullandığımız bir taktikti. Erkekler zaten içileceğini bilir ama sanki orada anlık bir fikirmiş gibi lanse ederler, kızlarda ortamı bozmamak için ayak uydururdu. Melisa’nın telefonun çalmasıyla masadan kalkması bir olmuştu. Sevgilisi arıyor sanırım, dedi Oğuzhan şaşkın bakışlarımı geçirmeye çalışırcasına. Markete uğradık kartta para tak olduğu için ben ödeyecektim.
Bugün bendensiniz, dedim. Yağmur ise alaycı bir ifadeyle
Ne münasebet, dedi.
Ben kimse elini cebine atamadan kartı uzattım 70lik binboa(ispirtodan farksızdır), plastik bardak, redbull, ve biraz abur cubur almıştık. Hesap 85 TL tuttu. Muhabbet ile birlikte alkolün tükenmesi 10 dakika gibi hissettirdi, ben yarın erken kalkacağımı düşündüğümden fazla içmedim.

Evet aldatılmıştım, fakat beynimden vurulmuşa döndüğüm söylenemez. Biri gider biri gelir kafasında düşünüyordum, ve gerçektende evrenin planı bu sefer hızlı işliyor diye düşündüm, telefondaki arkadaşım Halil beni kızlarla içmeye davet ettiğinde. Otele dönüp eşyalarımı yerleştirdim. Halil ve benim Alsancak’ta sık sık gittiğimiz ve yine garsonları ile haşır neşir olduğumuz bir cafe var oraya çağırmışlardı beni. Masada 6 kişi vardı 4’ü kız 2’si erkek olmak üzere Halil ve Oğuzhan zaten sevgilileri ile karşılıklı oturuyorlardı. Onlar dışında kalan 2 kız vardı Melisa ve Yağmur. Benim dikkatimi fit, siyah saçlı ve de ağır başlı olan Yağmur çekti. Belkide racon çoktan bilinç altıma yerleşmişti ve bende mafyanın ağır başlı eşi olur düşüncesiyle onu seçmiştim. Tanışma faslını bitirip derin bir muhabbete başladık. Herkes yaklaşan finalleri düşünür, bunlardan muhabbet açarken, ben acaba Dayı borcunu ödeyemezse Kuşçu benide öldürür mü diye düşünüyordum.

Ben okulu bırakıyorum, bir yerde çalışmaya başladım. Her an başka bir şehire taşıyabilirler gibisinden konuştum. Sende benim bir sweatshirt’üm vardı o bana çok önemli birinden hediye rica etsem verme şansın var mı, dedim. Eğer verebilirse her şey normaldi ve ben fazla paranoyakça davranıyor olmalıydım. içeri gitti 10 dakika sonra eli boş şekilde geldi ve ev arkadaşımın sevgilisi almış sanırım, onlarada ulaşamıyorum, dedi.

Dayının verdiği kartın içinde ne kadar para vardır diye düşünüyorum neyse güzelce yemek yedim. Sonra bir taksiye atlayıp, eşyalarımı almak üzere evin yolunu tuttum. Yolda bir atmde durdum ve gözlerime inanamadım kartın içinde 3500TL para vardı. Aptal aptal sırıtırken taksinin kornası ile kendime geldim. Hemen 1000TL çektim. Eve doğru giderken benim manitayı(Nihal) gördüm, minibüs bekliyordu. Telefon ile aradım fakat açmamıştı, telefona doğru bakıp, küstahça kafa salladığını görmüştüm. Eve vardım eşyalarımı toplarken Semih odaya girdi, artist artist konuşmaya devam etti, bu kinin kaynağını öğrenmeliydim.
Semih bana bir garezin mi var işe başladığımdan beri düşmanımmış gibi davranıyorsun, aynı masada yemek yemiş insanlarız, dedim. Biraz durduktan sonra hayır dermişçesine kafa salladı ve odasına gitti. Valizleri toparlamayı bitirdim ve kirayı vermek üzere Semih’in odasına gittim. Kapıyı tıklattım ve aralıktan yüzüme baktı. Parayı uzatarak;
Bu ayki kira tamamen benden Semih, aramız kötü ayrılayım istemiyorum evden, dedim.
Mesele para değildi, bu aralar zor bi süreçten geçiyorum, dedi.
Kapıyı araladı ve hoşça kal dermişçesine sarıldık. Odanın içinde Nihale verdiğim sweatshirt ü gördüm, ses etmeden çıktım. Eşyalarımı taksiye yerleştirdim. Nihalin evine gittim, yine bir şey saklanıyor gibi kapı yarım açılmıştı.

Otele gelmişsin Semih bir sıkıntı mı var, dedim
Yok, seni merak etmiştim. Akşama geliyorsun değil mi, dedi.
Sanırım bana Lojman verecekler, dedim.
Ohh, paşam keyfin tıkır tabi yemekler odalar müdür mü yaptılar lan seni, dedi. Kıskanmıştı, anlam veremedim. Yaptığım işi biliyor olabilir mi, diye düşündüm ve kendimi toparlayıp;
Klagib ofis işleri işte Semih, sen istersen yerime birini bul ben akşam gelir eşyaları alırım, dedim.
Öyle basit değil, sen önce kirayı ödeyeceksin, bu sefer sıvışamazsın Ahmet, dedi
Semih normal değildi, birşeyler yaşandığına emindim, altta kalmamak için
Kiranıda yemedik ya kardeşim akşam alırsın, dedim. Ve kapattım.

Dayı: Yeğenim başka işimiz yok kafana göre takıl, otelde serbestsin ne istersen yapabilirsin, dedi Eyvallah dayı ,dedim. Yemek vaktiydi, artık normalde paramın yetmediği yemekleri beleşe yiyebilecektim. Açık büfeye doğru yöneldim, yol üzerinde müdür ile karşılaştık bana Semih adında birinin gelip beni sorduğunu söyledi. Ev arkadaşlarımdan biriydi Semih. Muhtemelen otelde çalışacağımı düşünüyor, burada kalırsam yerime birini bulmak zorunda kalacağının ise farkındaydı. Bu işi yapacaksam tüm geçmişimden arınmalıydım. Semih’i aradım

hükümet zamlardan dolayı istifa etti, ama zamların sebebi tl kullanılması asgari maaş 8600 tl şuanda ama asgari alan sayısı az bir otele extracı olarak gidip her gün çalışırsan 16000'e kadar kazanabilir, 2 aylık bir eğitimden geçip casinoda kurpiyer olursan tips hariç günlük 150 dolar maaş alabilirsin. Bu bilgilendirici entrymiz burada son bulmuş olup hikaye okumak isteyenleri (bkz: 7 büyük hata) ya beklerim *

(bkz: 7 büyük hata)

devamı geldi

Arka odaya girdik. Klagib bir müdür ofisi gibiydi içerisi. Dayı masanın önündeki koltuğa, Kuşçu’da patron koltuğuna geçti ve
Ali yapma böyle şeyler sonra mekanın ismi kötüye çıkıyor boş kalıyor, dedi.
Dayı tam cümlesine başlamıştı ki : Ama abi…
Kuşçu: Tamam uzatmaya gerek yok, diyerek dayının lafını ağzına tepti ve sözlerine devam etti;
Bu arada bizim hesap ne oldu dayı, dedi.
Abi 1 hafta geç kalacak en geç haftaya bugün getiriyorum, dedi dayı kekeleyerek.
Kuşçu: Ali biliyorsun bize yamuk yapanların sonu ne oluyor bir oldu iki oldu sen takunu çıkarttın geçende para ekgibti, diğer hesapta denkleriz dedin, dedi
Dayı: Yok abi… demesine kalmadan, Kuşçu yine lafı ağzına teperek
Tamam haftaya beklerim, dedi. Biz odadan çıktık ve ben düşünmeye başladım acaba kaç para borcu vardı dayının, biraz önce masadan 100 bin kaldırdığını düşünürsek, meblağ gerçekten yüksek olmalıydı.

(Bende çok sonra öğrendim işin raconu bu şekildeymiş meğer bu tarz mekanlarda. Babalar yanında tek bir adam taşırlar oda solunda olur, sağ kol dedikleri adam hep solundadır. Eğer ki iki baba beraber yürüyorsa güçlü olanın adamı solunda zayıf olanın elemanı ise kendi babasının sağından gider. Eğer ikiside kendini zayıf görmüyorsa ve addıbını soluna alıyorsa, bu işin sonunda hır çıkar ve silahlar konuşur.)

Hile yapıyon kardeş, yaptırtmam ulan, diye bağırdı.
Hemen 5-6 keko toplandı adamı patetes çuvalı gibi dövdüler sonra sürükleyerek dışarı zütürdüler. Dayı arkadaki koridora doğru yöneldi ve
Bülent topla lan şu masayı, dedi hala sinirini yitirememiş bir şekilde.
isminide orada öğrendim bu şoför bininin. Sonra Kuşçu, Dayıy’a ;
Ali gel arkaya, dedi. Bülent’in elinde para dolu çanta, ve ben takip ediyoruz Dayı’yı. Bende aklımdan senaryo üretiyorum aha mekanda hır çıkardık yannanıda yedik gibisinden. Sonra arkaya doğru geçen kapının orda Kuşcu ve dayı önde. Ben, Bülent ve Kuşçunun eleman arkadayız. Dayı döndü
Bülent sen arabada bekle, dedi.

O sırada Şoför sandığım o adam beni dürttü, ilk duyduğum şeyse
Kuşçu abinin elini öp bakalım, yeğen, idi. Gözümü hafif sola çevirmem ile Kuşçu’nun yanındaki adamın kemerinin oradaki silahı fark ettim. Dayı beni böyle bir yere neden getirmişti daha da önemlisi, neden hala bana bir silah vermemişti. Tüm bu kaygılar benim Kuşcu’nun elini öpmem ve herkesin hafif tebessüm etmesi ile sonlanmıştı.
Dayı oradan başka bir masaya geçti oturdu ve aynı masaya bir kaç adam daha geldi kumara başladılar. Ortada dönen para 100000 TLydi, kişi başı 25000 TL o para askeri maaşla çalışan bir insanın 2 yıllık kazancı diye düşündüm, ki bu şuana kadar benim elime geçmiş tüm paraların toplamından yüksekti. Her dakika farklı şeylere daha da fazla şaşırmaya başlamıştım. Para biraz oraya biraz buraya derken, en sonunda dayının sağındaki adamda durdu. Bütün parayı süpürmüştü bu abimiz. 1 saattte zengin oldu adama bak, diye düşündü benim 25000 tlyi bir arada görmemiş beynim. Karşı taraftaki adam arabasının anahtarını koydu diğeride açık bir çek vay amk bu kumar denen illet ne taktan bir şey böyle diye düşünürken, Dayı ayağa kalkıp masayı savurdu.

2. katta dışarısı demir kapı olan bir mekan vardı ve gitmemizle kapı açıldı, içeriye girdik.
Mekan 70’lerdeki kumarhanelere benzerliği ile dikkatimi çekti, içerisi bir sürü zengin adam ve bodyguard’ları ile doluydu. Bizim dayı ise bir istisna olarak yanında 2 kişi getirmişti, ben ve şoför olduğunu sandığım adam.
Uzaklardan bir adam Dayıyı gördükten sonra yanaşıp;
Hoş geldin Ali Dayı, dedi.
Hoşbulduk abi, diye yanıtladı Dayı ve adamın elini öpmek için eğildi. Bense tüm şaşkınlığım ile olan biteni kavramaya çalışıyordum. Ben bunları düşünürken adam beni sordu ;
Dayı kim bu kardeş, dedi adam.
Benim yeğen, dedi Ali Dayı
Harbi yeğen mi dedi, şaşırmış bir tonla.
Evet anldıbına gelir şekilde kafasını salladı Dayı. Adam elini bu sefer bana uzatmıştı, ben hala herkesin tırstığı adamın üstünde birisi oluşuna şaşırırken, besin zincirine benzeyen bu yapının acaba daha ne kadar yukarı çıktığını düşünüyordum.

Dayı çekmecesine uzanıp, çıkardığı zarfı bana verdi.
içinde banka kartın var ihtiyacına göre kullan, ama kendine de yeni kıyafetler al, dedi.
Tamam dayı sağol, ne zaman gelip başlayayım dememe kalmadan lafları ağzıma tıktı ve
Burada başlamak yok hep burada olacaksın, dedi. Başımla onayladım.
Şimdi arabaya in gidip kendine adam gibi bir takım elbise al, dedi.
Vitonun önüne geldiğimde 35 ALY 35 detayını farkettim. Şoföre dayının talimatını aktardım. Beni bir dükkana zütürdü. Adam 10 dakika içinde ölçülerimi alıp, bana olabilecek bir takım elbisenin cuk oturması için son rütuşlarını yaptı. Kartı uzattım, adam sırıtarak
Senin paran burada geçmez delikanlı. Ali dayıya selamımı ilet, dedi. Geri döndüğümüzde Dayıda tam çıkmak üzereydi. Kemeraltı Çarşısında bulunan büyük bir hanın önüne geldik ve arabadan indik.

Bu gecelik bu kadar arkadaşlar etkileşim olsun ki okunduğumu bileyim emek harcıyoruz burada *