- 0 / 0 / 1053 entry
- 0 başlık
- 1.28 incipuan
coldfireea üçüküncü nesil silik
-
0
bana vay amk dedirticek film önerin
@78 5000 tane filmim var, şaban filmlerinden tut yeşilçamdan bugune kadar ve hepsini izledim -
0
elinde ftp linki olan varmı beyler
ne kadar torrent sitesi varsa blacklistliyim hocular, çareyi ftp serverlerine yumulmakta buldum varsa bildiğiniz serverler paylaşın amk -
0
bana vay amk dedirticek film önerin
75 entryde sayılan filmleri bu yaşa kadar izlemediysen gibtirgit burdan kardeşim -
0
kızdan ayrıldım be panpalar çok dertliyim
uyu;
uyu da geçsin kırgınlıkların,
kabuk bağlasın kanayan yaraların…
sen,
en güzel rüyalara gülümserken dinlensin
ruhun
bedenine nispet yaparcasına…
içindeki çocuk itiraf etsin suçlu olduğunu
aslında sevebildiğini fısıldasın
tüm çekingenliğiyle.
uyu!
uyu da
hakkettiğin güzel günlere uyan
hem
içindeki çocuk büyüsün
hem de çocuğun içindeki sevgi… -
0
kızdan ayrıldım be panpalar çok dertliyim
Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
iyisi mi, beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin…
Fedakârlığımı anlıyorsun :
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaşıyorum yanında senin.
Sonra, sen de ölünce
kavanozuma gelirsin.
Ve orda beraber yaşarız
külümün içinde külün,
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar…
Ama biz
o zamana kadar
o kadar
karışacağız
ki birbirimize,
atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
yan yana düşecek.
Toprağa beraber dalacağız.
Ve bir gün yabani bir çiçek
bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
sapında muhakkak
iki çiçek açacak :
biri de ben.
biri sen -
0
kızdan ayrıldım be panpalar çok dertliyim
Kocaman dalgalara karşı kürek çekiyorum, sonunu düşünmeden. Bu güç müdür yoksa acizlik mi? Tek başımayım, kara ise görünmüyor. Kürekten vazgeçip akıntıya kapılırsam çok daha kötü yerlerde bulacağım kendimi, biliyorum. O yüzden kulak asmadan başka düşüncelere, kendi doğrularımın ardındayım, takip ediyorum onları, inatla savunduğum doğruları. Başkaları için yanlış da olsa, benim doğrum bu. Tek bir cevap var içimde, tek bir doğru. inkar ettiğim an sustuğum an olacak. inkar ettiğim an tüm cümlelerim anlamsız, tüm cümlelerim yalan oluverecek bir anda. O yüzden hep aynı şeyleri söyleyeceğim ben. Çünkü tek bir cevap var içimde ve tek bir doğru. -
0
kızdan ayrıldım be panpalar çok dertliyim
Seni ölümsüz kılan ruhun değil, duaların değil…
Kelimelerin, hatıraların, dostların, değil; çocukların değil. Seni ölümsüz kılan şarkılar değil, kıyafetlerin değil, kokun değil. Bir kadeh sek votka mı? Asla! Seni ölümsüz kılan bir çift küpe, bir gümüş kolye değil, vücudumdaki bir yara izi olması mümkün değil. Bir manzara değil seni ölümsüz kılan, bir ağaca kazıdığım adın, yürüdüğün yollar, oturduğun koltuk, yattığın mezar değil. Mezarının üstünde açan çiçek değil, onu
oraya diken adam, su veren eller değil! O mermerdeki siyah mürekkep deği
l!
Seni ölümsüz kılan benim be benim!
Vura vura duvarları kırmızıya boyadığım kafamın içindeki beynim seni ölümsüz kılan! Hamur gibi yoğurduğun düşüncelerim seni ölümsüz kılan! Bitiremediğim kanımı pompalayan kalbim! ilk defa ikisi bir konuda uzlaştı net: “Sen ölemezsin…”. Ne varsa senin öldüğüne delalet, onun düşmanıdır benim beynim; sınırlar koyar, almaz onları içeri. Kafatasım bunun için var. Bunu sen de böyle kabullensen iyi olur, seni ölümsüz kılan benim ve sen beni öldürmeden ölemezsin! -
0
kızdan ayrıldım be panpalar çok dertliyim
Senden sonra sahile vurmuş bir balığa döndüm ben,
Çırpınan ve etrafını kocaman gözlerle izleyen…
Anılarla avunulmuyormuş, daha iyi anlıyorum şimdi gözyaşlarını,
Uzaklara bakıp düşünürken…
Fark ediyor musun?
Devrik cümleler kurmaya alışıyorum gitgide,
Senden sonra ne kadar kırık dökük olduğumu görmek için
Belki de…
Senden sonra,
Her cümlemin sonunda üç nokta,
Söylenmiş ama aslında bitmemiş onca şey için…
Gözlerim doluyor, kaçıyorum kalabalıktan
iki kaçak bir boşlukta karşılaşırız diye,
Önceleri…
Tiyatro sahnesine çevirdim hayatımı,
Bir de oyun yazdım -müthiş tutulan-
“Monolog”
En ön sıradaki boş koltuğa bakıp duruyorum
Gelmemişsin bu gece de…
Senden sonra,
Yarıda kesip çekip gidiyorum.
Umutsuz…
Ağlayamadım senden sonra.
Sen ağlayanları sevmezdin çünkü.
Seni ağlarken görünce ben de fark ettim ağlayanları sevmediğimi
En çok da kendimden nefret ettim,
Galiba…
Renklerini sonbahar/d/a rehin bırakmış bir kelebeğim artık
Kanatlarım hep sen olmuştun,
Kırıldı…
Senden sonra…
Sen bir devri kapattın bende,
Adı “sen”…
Artık gökkuşağının renkleriyle değil, gölgelerle yaşıyorum
Ben…
Batmaya niyeti yok güneşin sanki,
Oysa ben, ölüyorum!
Senden sonra…
Ömrüm kaç mevsim bıraktı geride,
Gönlüm iklim değiştirmede…
Artık,
Son baharım…
Senden sonra…
Unutulmak mevsimindeyim
Ve alışmak…
“içimde bir hüzün” diye başlıyordu şiir,
O hüzün sendin,
Alamadım kendimi kapılmaktan,
Senden sonra ben ilk kez bu kadar…
Senden sonra adımdır hüzün. -
0
kızdan ayrıldım be panpalar çok dertliyim
Yorgun göz kapatışlarını,
istemeden yok oluşlarını gördüm
Yok olur mu hayati farklılıkların
hikayesi bilindik ölümdü
Sen hiçbir zaman duymayacaksın
Yarın kıyamet kopacakmış deseler
Ölüme care bulurdun.
Kalabalıkların arasında kaybolmak, bende bıraktığın gibiyim işte…
Yok olmamız için erken değil miydi ? -
0
kızdan ayrıldım be panpalar çok dertliyim
Birbiriyle çarpışmaya giden iki trendik biz seninle
yolcular sessiz, belleksiz
ve kaderleri tanrısız
Gecenin uykuya yenik düştüğü saatlerin ayaklandığı o sarp
kelimelerden değil,
göğüsten girip sırttan çıkan bir kurşun gibi geçiyordu şehri tren! -
0
kızdan ayrıldım be panpalar çok dertliyim
liseli değilim ama bildiğin liseli tribine girdim.
@69 sana göre saçma kimine göre anlamlı gibimdemi sanıyorsun?
içimden geleni yazıyorum -
0
kızdan ayrıldım be panpalar çok dertliyim
bir anlam vermediğin zaman hayata, sabah kalkarken ne için kalktığını bilmediğin zamandı. hayata hayatla anlam vermek tatmin etmediği zamanlarda, bugünün tek amacını geri kalan ve sınırlı ömür olduğunu düşünmek yetmedi.her sabah bu sebeple uyanıyor olduğunu hatırlamak, ellerini bile sahiplenmemek isteme duygusunu öyle aniden sokabilirdi ki zihnine, bilincin bile bunu farketmeden yabancılayabilirdi bedenini.ama yine de her ne kadar kabullenmesen de bilinçaltın bile inkar edemiyordu gözlerini. yaşıyordun. - daha çok