ama bir dakka
bugün daha bi neşelisin hayat
var sen de bir tuhaflık

hadi lan postacı mı,

- buyrun benim

- buraya mı

- ver bakalım

...

dengesiz baytar
...
falan falan tarihte filanca yerde ifade vermek üzere hazır olmanız ...

tek cümleyle

espri anlayışına sokayım hayat

ne kadar vakit geçmiş bilmiyorum
güz soğukluğunu bedenimde hissediyorum
kayalıklar daha bi sessiz, kafa yapması daha bi zor

yüzümü kazıyorum jiletle yine
yolda izde hep aynı yüzler
bi adam vardı şu köşede bekleyen
sanırım geç kalmış yine

yine trafik var
debriyaj yine isyanda

nedendir bilmiyorum yine besmeleyle açıyorum mekanı
aynı şekilde kara kaplı defteri

nerede kalmıştık hayat
ha evet dünün aynısı değil mi
hep aynı espriyi yapıyorsun
her defasında yiyorum
aptallık bende biliyorum

her sabah kalkıp tıraş oldum

her gün aynı yolu kullanarak işime gittim

hep aynı adamlara aynı şeyleri sorup

aynı defterin farklı sayfalarına aynı rakamları yazdım

bazen birilerine kızdım, bazen daha fazlasını yaptım

ama her hangi bir şeye inandığımdan değil

öyle olması gerektiğinden

her gün aynı adamlara hesap verdim

her defasında aynı bahanelerle uzaklaştım yanlarından

aynı büfeden aynı sayıda birayı alıp aynı kayalıkta demlendim

hep aynı saatte sızdım

ve hep aynı günü yaşadım

ta ki...

(bkz: http://www.youtube.com/wa...xz3-U&feature=related)

hala mı anlayamadın

gözlerini kapat

vazgeç sahip olduğun her şeyden ve de herkesten

bir sen varsın

bir de tanımadığın tüm dünya

sevdiklerini yeni gömmüşsün

ama yüzlerini dahi hatırlayamıyorsun artık

ölüm senin için anlamsızlaşmış

yapmacık hiç bir şeye ihtiyacın yok

değer yargıların yok olm

hayat seni sklememiş hiç bir zaman da sklemeyecek

sevgi mi

neye ve niye

sokayım krediyle alacağın arabana evine

at diyorum sana bunları ihtiyacın yok

düşünme yarın ne giyeceğini nereye gideceğini

senelerdir yaşıyorsun

en rezilini yaşadığın hayata bu kadar bağlanmana sebep ne verdi sana

bir düşün

...

işte ben tam bu noktadayım

sahip olduğun herşeyden vazgeçtiğin andayım

bensin şu an

...

söylesene artık hayal kurabiliyormusun?

sonrasında farkettiler halimi
klimacı, vedat, ali kemal abi
ama sormadılar pek bişey,
sorduklarında da geçiştirdim zaten

olm benim araba alıyım ev alıyım şuraya gidiyim buyum olsun gibi bir hayalim olmadı ki hiç
yok amk,
sen bir ol, yalnız kal, bak bir bakayım çevrene kimsen olmasın
bir düşün, sahip olduğunu paylaşamadığını
gülerken yalnız olduğunu
ağladığında utanacağın birinin olmadığını

benim yok işte

onu görene kadar da hissetmedim bunları

şimdiyse daha da lanetlenmiş haldeyim

neyi niçin yaptığım anldıbını yitirmiş
rutinimde yaşıyorum

bir sayfayı değil koca bir hayatı kapattım orada
tüm umudumu hayallerimi yaşanmamış hatıralarımla bıraktım
bir ceketim bir de elimdeki yüreğim, yürüdüm uzaklaştım ruhumdan
attığım her adımda hafifleyeceğini sandığım ama yanıldığım bedenimle
uzaklaştım

- seni
dedim gözlerinde kaybolarak
- seviyorum
söyleme der gibi bakarken
- elimde değil vazgeçemiyorum senden

- ve binlerce kez sana lanet olsun
- ve de bana
- ve de her şeye

dudaklarının mühürleri çözülmeden daha

- merak etme
- çıkmam bir daha karşına
- yüzüm gözlerine haramdır bu vakitten sonra
- allaha emanet

o gözlere son bir kez bakmak için tuttum kolundan
hatırladığım sıcaklığı önce çekmek istedi
yüzümdeki ifade
gözlerimdeki bakış
sesimdeki titreme

vazgeçti bundan
anladı o anki çaresizliğini

söylenecek sözüm var

kimse durduramaz beni
kimse çıkamaz karşıma

gölgeler önce büyüdü
dudaklarımdan çıkan ilk alevle dağıldılar birer birer

mahşer de bir o bir ben varım artık

lanetler olsun binlerce kez ki hala içimi ürpertebiliyor

zalimsin yar, zalimden de zalim
hiç bir şey olmamış gibi gülebiliyorsun ya hala
bir kere değil bin kere pişman oluyorum seni gördüğüm güne
lanetler olsun, binlerce kez
nasıl bir ceza benimkisi
gönlümün bir yanı sana bakarken verdiği nefese duacı
bir yanı aldığına lanet

merak etme çıkacağım, gideceğim hayatından
ama son kez dinleyeceksin beni

üzerine doğru yürüyorum
yanında siluet misali gölgeler
varlıklarından bihaberim
dünyamın merkezinde sadece o
araf ta bir o bir ben kalmışız
vakit hesap vakti

yok amk
bu sefer senin dediğin olmayacak
pic gibi kaldığım yeter

nerde amk bu kız
bi dakka önce yanımdaydı
acaba daha uzun sürede mi düştüm lan uçurumdan

yok amk yer yarıldı içine girdi
hay a..

buldum seni

beni anlamanız o kadar mı güç?

neden hepsini birden yaşamak zorundayım?

amk sormuyormuyum sanıyorsunuz kendime

daha elini bile tutmadığım birine bu kadar bağlanmak, sıcaklığını dahi hissetmeden aldatıldığını hissetmek, kavuşamadan terkedilmek

uçurumun kenarında sırtım ölüme dönük sevdiğimin ellerinden tutuyordum az önce, ne oldu
neden üşüdüğümü hissediyorum

bilmiyorum

hiç mi reddedilmediniz?
hiç mi terkedilmediniz?
ya da hiç mi aldatılmadınız amk?

has... daha yanına varamadan, bir iki metre kalmıştı ki, bakacağı tuttu
gözgöze geldik
nasıl tutuldum birden, zınk diye çakıldım desem yeridir
yaa ben böyle durumlarda acayip kasılırım, yani normalde kızlardan pek de o kadar çekinmem hani
lakin o an nasılım biliyormusunuz
çakır keyif, özgüvenini yanına almış sallana sallana hatununa yürüyen dengesiz gitmiş
yerine, yüzünde sanki botoks yapılmış gibi anlamsız bir ifade, sırtında da yüz kilo ağırlık varmış misali çarpık bacaklarıyla düşmeden acaba şu son adımı atabilirmiyim kararsızlığında bir dengesiz gelmiş.

yemin ediyorum aşk acı çekmekse, ben her türlüsünü misliyle yaşadım

- merhaba
- ...

cevap yok, olsun
bu sefer çalışıp gelmişim, fazla sert olmadan tam kararında niyetimi belli edicem.

- sizinle konuşmak istiyorum
- ama ben istemiyorum

amk ben acaba "sen" mi deseydim, "siz" çok mu resmi kaçtı,
bunun derdindeyim, verdiği cevaba bak
insan bi saniye düşünür be vicdansız

neyse hazırlıklıyım allahtan
b planı biraz sert ama adı üstünde b planı

- hep böyle önyargılımısındır
- haddini aştığının farkındamısın
- seni ilk gördüğüm günden beri, evet
- iyi, madem farkındasın şunu da anla o zaman, bir daha seni görmek is te mi yo rum.

kalktı, gidecek, ama yokkk, artık bilmeli

- beni dinlemek zorundasın
- çekil
- lütf... diyecektim ki,
- yediğin dayak yetmedi heralde

ıhhmm,
hadi lan,
dayak mı,
dayak derken

tuttum kollarından, ikisini birden
gözlerinin en dibine baktım

- neden bahsediyorsun sen
- neden bahsettiğimi çok iyi biliyorsun

lan resmen kendimi görüyorum gözlerinde
her şey ne kadar da açık, ne kadar net
dayak yerken yalvarıyorum
kız gibi, vurmayın diyorum

amk böyle aşkın
o kadar plan yap gel kıza açılıcam de, anlatıcam her şeyi, o da bilsin anlasın ciddiyetimi
reddetsin, kovsun, köpek gibi git peşinden
koca ömründen bir kaç dakikayı hor görmemesi için gurunu at önüne
sonra topla tüm cesaretini
al kollarının arasına

al ki ne hale geldiğini daha yakından görebilsin

çok sinirlendiğimde hiçbir şey gelmiyorsa elimden
acizsem yani
ağlayasım gelir, tutamam kendimi
ne kadar sıkarsam sıkayım, çenem titrer, gözlerim yaşlanır, engel olamam

işte onun kollarında
binlercesini düşündüğüm ama hiçbirinde tasvir edemediğim bir haldeyim
gözlerimin dolduğu aşikar
bari akan yaşımı görmesin

bir şey söylemek mi

söylesen neye çare, bunu yapan düşmanım değil ki cevabım olsun

baktığım o gözlerdeki anlamımı öğrenerek bıraktım kollarını

çekip gitti,
siluet misali, öldürdüğü adama dönüp bakmaya tenezzül dahi etmeden

işleri biraz rutine koydum, döndüm yine maziye
arada bir de akşam okulu, görünelim babında
dünya bir alem ben içinde devri alem, yuvarlanıp gidiyorum

fırsat bulabilirsem de izemin yanına,
gerçi her gittiğimde göremiyorum artık
hem sanki görsen ne,
oturup konuşamıyorsun, gözlerinin içinde kaybolamıyorsun,
lan herşeyi bırak bu kalp burada senin için atıyor bari farkında ol bile diyemiyorsun.

neredeyse itüden şilt verecekler, kendi öğrencisinden çok gelip gidiyorum
tabi yine kafamın hafif çakır keyif olduğu bir gün
yaz bitmiş havada yaprakların uçuştuğu bir tarih
hani derler ya kasımda aşk başkadır, o misal
baktım yalnız başına oturmuş bir köşede
hazır da tek yakalamışım
ölümden öte köy var mı yok mu bi bakalım dedim
usulca yanına doğru süzüldüm
bu sefer daha bir cesaretliyim
en azından adımlarım titremiyor
ya da ben öyle düşünüp kendimi avutuyorum

laz beyimiz henüz teşrif etmemişler
iki yarma gerisi garson, mekanı geceye hazırlıyorlar
ne soru sordular hemşerim nereye diye, ne de gelip ne arzu edersiniz
sanki önceden wanted diye resimlerimiz asılmış, boşaldı birden mekan, su istesen verecek yok

içimden neler neler geçiyor
amk bişey de diyemiyorsun bir korkan benmiyim, rezil olmak var ucunda
bekliyorum kendi dünyamda ne olacak ne bitecek teorilerimle

biz böyle en köşe duvar dibinde onbeş yirmi dakka ya bekledik ya beklemedik
nerde bir kedi köpek var üşüştü birden içeri
içimden tek şey geçiyor
olm dengesiz, bugünde yemediysen malafatı daha korkma amk

ohh en geriden de laz kıvırta kıvırta geliyor
- olm sen şuraya sen buraya, arkadaşları ağırlayalım
bu ne amk, konsomatris muamelesi görüyoruz alenen

ıhhmm
bu vedat

vedat ayaklandı, haliyle bizde peşinden

gayet kısa ve net bir şekilde
- ben vedat, alikemal abinin seldıbını getirdim, bu olay burda kapanmıştır, nokta.

sonra masaya peçeteye sarılı bir şey bıraktı
döndük çıktık

bu mudur
bu dur.

hani bazen çok mutlusundur ama çok da ciddi olman gerekir, içinde sevinçten gülmemek için kendini kasarsın.
suratındaki anlamsızlığa bir de gerilmiş kasların eklendiği an hani
aynı benim o anki halim işte

lan bıraksalar en son kim koydu dicem, yeri değil, bir araba daha dayak bile yiyebilirim
ama biz koyduk olm
gittik, bastık, dönüyoruz
büyük bir yük kalktı üstümden
lakin bir başka yük de aklımda büyümeye başladı bu işten sıyrılınca

bunlar bana niye dayak attı lan, allah allah

(bkz: http://www.youtube.com/watch?v=IBxywtW2Hbk)

3 kişi, vedat önde benle klimacı arkada, etilerin göbeğindeki mekana, yani beş on gün içinde, önce eşşek yüküyle dayak yediğim, sonra bastığım, sonra adamlarını linç ettiğim mekana, iki deliyle beraber elimi kolumu sallaya sallaya üstelik hava henüz kararmamışken girdim.
söylesenize siz olsaydınız karşımdaki, böyle deliliğe şapka çıkarmazmıydınız??

anlattık tabi,
anlam veremediler ama anlattık
ortamı yumuşattık, gazlarını aldık, hatta amlarına iyi koymuşsunuz gibisinden aferinimizi bile aldık.

tabi her şey bitince sekreterle de ufak bir diyaloğumuz oldu ama biraz müstehcen olduğu için anlatmak istemiyorum.

sonra da vedatla beraber atladık arabaya ver elini laz sadığın yanına, evet olum adam işleri bu şekilde çözüyor, en kestirmesinden.

böyle sorunca çözüldü bizimkisi
meğer bizim olaylardan haberdar olmuş, da kimden nasıl duymuşsa artık herşeyi tersinden anlamış. nasıl mı?

abinin adamıyız, bundan sonra bu derenin suyu bizim değirmene de akacak.

yani haraç istemişiz güya.

üstüne üstlük bu şerefsizlerin elemanları da hırpalamamız iyice tuz biber olmuş, abi için.
kafasında kurmuş da kurmuş, tabi aynı şeyler vedat için de geçerli.
be amk insan bi sorar, ya da kafanızı çalıştırın azıcık, madem haraca bağladık milleti saf gibi karşınıza otururmuyuz, yok amk az kalsın vurulucaz sebebe bak, yanlış anlama

kendi saçmalığımda ne güzel cevaplayamayacak bir soru bulmuş ve dış dünyayla irtibatı kesmişken sağolsun benim dost, mona lisa ifadesiyle abinin gözlerinin içine bakıp

- senden çaldık mı diyorsun alikemal

bu kadar bee, hay ağzınla bin yaşa, klimacı oldun olalı ilk kez adam gibi bi laf ettin, ne ulan sabahtan beri beynimdeki filler isyan etmiş kafamın içinde bir öteye bir beriye koşturuyor.
ölüm dediysek bir kere olacak, o da seve seve olacak kaçarı yok, gam tutmanın ne alemi var.

sessizlik ali kemal abinin alışık olduğum ama muhatap olmadığım ses tonuyla bozuldu.
en hafif tabirle, bize kaymak için türlü pozisyonlarının zaten var olduğunu sadece açılmak için zaman kolladığını hissettirecek türden şeyleri dinliyoruz.
hopp len yavaş amk diyene kadar giren girdi zaten.
bir de ekmeğimi yediniz demagojisi.
tamam artık meğer biz binin önde gideniyiz de haberimiz yokmuş.

bir ara susar gibi oldu, dedim işkence bitiyor,
nerdee meğer ekürisi vedat arkada sıvazlamış bekliyor.
ve yeminle ben neyden bahsettiklerini dahi anlayamıyorum
o an tek derdim klimacının yüzündeki ifade
neyin kafasını yaşıyor, aklımdaki tek soru

...

anekdot babında biraz da kendinizden birşeyler bulabilmeniz için bir kaç satır karalamak istiyorum;

memleketim "insan"ının her biri, birbirinden uçsuz bucaksız farklıymış gibi görünse de aslında birdir. aynı sever, aynı bakar, aynı puştlukları yapar, neredeyse aynı kadehte sarhoş olur. bu satırları okuyor ise, hatırladığı ömrünü, artık hatırlayamadığı aşklarıyla anıp leylasını bulma sevdasıyla yanar ve tabi en şanslı olanları hariç hiçbir zaman bulamaz.

bir de en şanssızları vardır. hani gökten yağsa... , yetmezmiş gibi o da sekip...

o derece.
işte beni en öz haliyle anlatan, belki bazılarınızın aynı ben diyeceği türden tek satırlık otobiyografim.

kaldığımız yerden devam etmek suretiyle

cümleten saygılar

...

entry girmeyeli çok olmuştu, eline sağlık gerçekten güzel olmuş ve özellikle ellerini gerinmek için yukarı kaldırdığın kısım ağlattı üstad.

saygılar