park ediyorum

panpa 5li kaldırabilirmisin

Sacmalıyorsun su an iyi geceler.

güldürdü gece gece ya

hepsinin aq

rezillikten baska birşey degil

Kücük camın tıklama sesi ile irkildim sanırım içim geçmişti. Yavasca basımı cevirdim cam acıktı aylardır acılmayan cam su an acıktı. Uyurgezermiyim ? hayır ama o camın acık olması beni kuskulandırmıstı bile coktan. Neden acık olabilirdi? Aklıma gelen tek şey dogaüstü varlıklar oldu bunlara inanıyormuydum? Bir tanrıya inandıgımdan daha fazla inanıyordum. Dogruldum yavasca ve cama yaklastım kırmızı bir leke vardı sanki biri boyalı parmagını bastırıp asagı dogru cekmiş gibi camı kapattım içeri gelen soguktan olsa gerek içim ürpermişti. Oda haddinden fazla soguktu yada bana öyle geliyordu en azından Ekim ayı için fazla soguktu saat 2 ye geliyordu internetten kitaplardan bu varlıklar hakkında edindigim bilgiye göre en güçlü oldukları saatler . Ciddi bir korku salmıstı içimi . Liseden Arkadasım olan belkide o zamanlar nefret etmedigim bir elin parmagını gecmeyecek insanlardan biriydi. 10 dakika içinde evimde olacagını söyledi beklemeye koyuldum bu arada sesini hic acmadıgım televizyonun sesini sonuna kadar acmıs müzik calarımdan en sevdigim grubu acmıs korku ile bekliyordum.15 dakika sonunda hala yoktu. 20 dakika sonunda birşeymi oldu acaba diye düşünmeye baslamısken telefonum caldı birader nerdesin 5 dakikadır zile basıyorum niye acmıyorsun dondum dedi anlam veremedim zili duymamam imkansızdı herneyse kendim asagıya indim vealdım içeri kendim zile bastıgımda zil calıyordu ilginc bir durum du bu . . Daire kapısına geldigimizde kapı üzerimize kapanmıstı imkansızdı 3. kattaki kapının kapanması emindim bu gece daha garip ne olabilir acaba diye düşünmeye basladım. Neyseki anahtarı üzerimde tasırdım sürekli. Eve girdik dahada ilginc bir manzara ile karsılastık ısık yanıp sönüyordu kücük tüplü televizyonumda yayın yoktu su beyaz sürekli dönen sinek sesli bir ekran vardır ya ondan vardı ekranda . Arkadasım bir hısımla ne oluyor lan dedi sakin ol birşey oldugu yok dedim elektrikde bir sorun var sanırım önemli birşey degil dedim gitmesinden korkuyordum böyle bir yola basvurdum . ikna olmusa benzemiyordu ama beni kırmamak için kalıyordu buunun farkındaydım.

uzun bir entry girdim bir kac kisi gelsin bu kadar daha hazır

bakan olursa bir ses versin devam ediyim

Bulunmaktan en hoslandıgım yerdeyim. Kayaları döven dalgaların sesleri , artık dibini gördügüm bana gülümseyen sigara paketim , kulaklarımda sesi kısık 'Evanascence-My immortal' hayatımı sorgulatıyor'du bana. Sahiden kimdim ben? Hayatımın en güzel yıllarında okyanusun ortasında kaybolmus bir gemi gibi oradan oraya sürüklenen ben . Çocuklugumu gözümde canlandırmaya calısıyorum kasetin ortasında takılı kalmıs eski bir plak gibi aynı yer aynı şeyler KARANLIK. Hayatım bundan ibaret kocaman bir karanlık , ortasında tıkanıp kaldıgım bir karanlık. Annem geliyor gözümün önüne aniden . Peki babam? Hayır Yok kendisine dair bilgi daragacımda ne sekli , ne sesi hatta adı bile yok annem sadece öldü demişti , bir daha ona bunu sorma cesaretinde bulunamamıstım , o da anlatma cesaretine sahip degildi sanırım. Tüm bunlar tanımadıgım şahısa karsı olması gereken tüm iyi duyguları , bir nefrete sürüklüyor , bu nefret bir yoketme arzusuna dönüşüyordu . Neyi yokedecektim? Kendimimi? Peki insanları? Belkide onların mutluluklarını yok etmemi istiyordu bu arzu bu hırs. Belkide sadece bir baba istegidir bu. Saat geceyarısına geliyordu ama ben basit insanlar gibi aydınlık olan kötü olanı görebileceginiz gündüz saatleri yerine iyi ve kötünün ayırt edilemeyecegi karanlıgı geceyi tercih ediyorum. Benim ruhumu arındıran bu.

Bedenim hasta degil ama sanırım ruhum ciddi anlamda kanser yasıyor ölümcül bir kanser. insanlara olan nefretimi körükleyen şey belki aylar önce hayallerimi elime verip ortadan kaybolan kalbimi teslim ettigim karakter yoksunu , belkide beni bu kadere terkeden tanımadıgım babam. Yavas yavas kaldırdım bedenimi sigaramda bitmişti zaten yavas adımlar ile yürümeye basladım yüzüme vuran rüzgar dünya güzel bir yer olabilir aslında . Aama içindekiler asla. Düşündügümde bana bu lanetli yeri sevdiren herhangi birşey yok. Eve gitmeye karar verdim bana ait olan tek yer , dört duvar arası benim evim kendimi en iyi hissettigim yer. Kapıyı araladıgımda aylardır güneş görmeyen kücücük camları olan tek odalı evimin cılız ısıgını yaktım leş gibi bir koku bedenimi sardı gerçi artık alısmıstım ben buna beni rahatsız etmiyordu. Loş ısıgın altında kücük televizyonumu actım ve sesini kapattım sacma sapan programlardan biri oynuyordu sadece görüntüsü için kullanıyordum . Müzik çalarımdan en sevdigim gruplardan birinin sarkısını oynattım ve sigaramı yakıp koltuguma uzandım artık birşeyleri yoluna koymammı gerekiyordu , hayata kendimi bırakmalı hayatın kölesimi olmalıydım yoksa , kendi cizgimden devammı etmeliydim ? Devamında bos bos güldüm benim cizgimmi vardı ki.

Paranormal- Bol materyalli - Güzel bir hikayem var , Kısa sürede uzun soluklu olarak bitirecegim ilgilenen varsa ufaktan bir rez alsın sabaha kadar yazacagım

Kücük camın tıklama sesi ile irkildim sanırım içim geçmişti. Yavasca basımı cevirdim cam acıktı aylardır acılmayan cam su an acıktı. Uyurgezermiyim ? hayır ama o camın acık olması beni kuskulandırmıstı bile coktan. Neden acık olabilirdi? Aklıma gelen tek şey dogaüstü varlıklar oldu bunlara inanıyormuydum? Bir tanrıya inandıgımdan daha fazla inanıyordum. Dogruldum yavasca ve cama yaklastım kırmızı bir leke vardı sanki biri boyalı parmagını bastırıp asagı dogru cekmiş gibi camı kapattım içeri gelen soguktan olsa gerek içim ürpermişti. Oda haddinden fazla soguktu yada bana öyle geliyordu en azından Ekim ayı için fazla soguktu saat 2 ye geliyordu internetten kitaplardan bu varlıklar hakkında edindigim bilgiye göre en güçlü oldukları saatler . Ciddi bir korku salmıstı içimi . Liseden Arkadasım olan belkide o zamanlar nefret etmedigim bir elin parmagını gecmeyecek insanlardan biriydi. 10 dakika içinde evimde olacagını söyledi beklemeye koyuldum bu arada sesini hic acmadıgım televizyonun sesini sonuna kadar acmıs müzik calarımdan en sevdigim grubu acmıs korku ile bekliyordum.15 dakika sonunda hala yoktu. 20 dakika sonunda birşeymi oldu acaba diye düşünmeye baslamısken telefonum caldı birader nerdesin 5 dakikadır zile basıyorum niye acmıyorsun dondum dedi anlam veremedim zili duymamam imkansızdı herneyse kendim asagıya indim vealdım içeri kendim zile bastıgımda zil calıyordu ilginc bir durum du bu . . Daire kapısına geldigimizde kapı üzerimize kapanmıstı imkansızdı 3. kattaki kapının kapanması emindim bu gece daha garip ne olabilir acaba diye düşünmeye basladım. Neyseki anahtarı üzerimde tasırdım sürekli. Eve girdik dahada ilginc bir manzara ile karsılastık ısık yanıp sönüyordu kücük tüplü televizyonumda yayın yoktu su beyaz sürekli dönen sinek sesli bir ekran vardır ya ondan vardı ekranda . Arkadasım bir hısımla ne oluyor lan dedi sakin ol birşey oldugu yok dedim elektrikde bir sorun var sanırım önemli birşey degil dedim gitmesinden korkuyordum böyle bir yola basvurdum . ikna olmusa benzemiyordu ama beni kırmamak için kalıyordu buunun farkındaydım.

Bedenim hasta degil ama sanırım ruhum ciddi anlamda kanser yasıyor ölümcül bir kanser. insanlara olan nefretimi körükleyen şey belki aylar önce hayallerimi elime verip ortadan kaybolan kalbimi teslim ettigim karakter yoksunu , belkide beni bu kadere terkeden tanımadıgım babam. Yavas yavas kaldırdım bedenimi sigaramda bitmişti zaten yavas adımlar ile yürümeye basladım yüzüme vuran rüzgar dünya güzel bir yer olabilir aslında . Aama içindekiler asla. Düşündügümde bana bu lanetli yeri sevdiren herhangi birşey yok. Eve gitmeye karar verdim bana ait olan tek yer , dört duvar arası benim evim kendimi en iyi hissettigim yer. Kapıyı araladıgımda aylardır güneş görmeyen kücücük camları olan tek odalı evimin cılız ısıgını yaktım leş gibi bir koku bedenimi sardı gerçi artık alısmıstım ben buna beni rahatsız etmiyordu. Loş ısıgın altında kücük televizyonumu actım ve sesini kapattım sacma sapan programlardan biri oynuyordu sadece görüntüsü için kullanıyordum . Müzik çalarımdan en sevdigim gruplardan birinin sarkısını oynattım ve sigaramı yakıp koltuguma uzandım artık birşeyleri yoluna koymammı gerekiyordu , hayata kendimi bırakmalı hayatın kölesimi olmalıydım yoksa , kendi cizgimden devammı etmeliydim ? Devamında bos bos güldüm benim cizgimmi vardı ki.

gören ve merak eden varsa takibe alsın baslıgı rez veya sukuya gerek yok bildirim alın devam edecegim

Bulunmaktan en hoslandıgım yerdeyim. Kayaları döven dalgaların sesleri , artık dibini gördügüm bana gülümseyen sigara paketim , kulaklarımda sesi kısık 'Evanascence-My immortal' hayatımı sorgulatıyor'du bana. Sahiden kimdim ben? Hayatımın en güzel yıllarında okyanusun ortasında kaybolmus bir gemi gibi oradan oraya sürüklenen ben . Çocuklugumu gözümde canlandırmaya calısıyorum kasetin ortasında takılı kalmıs eski bir plak gibi aynı yer aynı şeyler KARANLIK. Hayatım bundan ibaret kocaman bir karanlık , ortasında tıkanıp kaldıgım bir karanlık. Annem geliyor gözümün önüne aniden . Peki babam? Hayır Yok kendisine dair bilgi daragacımda ne sekli , ne sesi hatta adı bile yok annem sadece öldü demişti , bir daha ona bunu sorma cesaretinde bulunamamıstım , o da anlatma cesaretine sahip degildi sanırım. Tüm bunlar tanımadıgım şahısa karsı olması gereken tüm iyi duyguları , bir nefrete sürüklüyor , bu nefret bir yoketme arzusuna dönüşüyordu . Neyi yokedecektim? Kendimimi? Peki insanları? Belkide onların mutluluklarını yok etmemi istiyordu bu arzu bu hırs. Belkide sadece bir baba istegidir bu. Saat geceyarısına geliyordu ama ben basit insanlar gibi aydınlık olan kötü olanı görebileceginiz gündüz saatleri yerine iyi ve kötünün ayırt edilemeyecegi karanlıgı geceyi tercih ediyorum. Benim ruhumu arındıran bu.

adam belirtmiş kardesim gibmeyin su sözlügü böyle

bir an afalladım

bosaldım

sdafdsaf ulan bi rde comod olacak bu adam

HER CÜMLESiNDE HAKLI

koyunların atamıza sarrhos demeleri var ya ona mütamadiyen yazmıs adam

Bir rüya için agita suku 30 defa izlemisimdir

Kültleri yazmis adam zaten izlemeyen kultursuzdur yazmis hakli da bence kendi listesi farklidir onunda

haklı hepsinin aq

selam ben sniper